Αναδρομή στην ιστορία του ρεμπέτικου στη Σκόπελο επιχειρεί ο Τάκης Βούζας στο ντοκιμαντέρ που ετοίμασε και τιτλοφορείται «Ακρογιαλιές Δειλινά – Μουσικές αναμνήσεις». Με κεντρικό άξονα της ταινίας τα «Δειλινά», μία από τις πρώτες ταβέρνες στο νησί με «ζωντανή» μουσική, ο γνωστός σκηνοθέτης αποτίνει φόρο τιμής στο μουσικό είδος που κυριαρχεί μέχρι και σήμερα σ’ ετούτη τη γωνιά των Βόρειων Σποράδων.
Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν και οι συντελεστές της ταινίας πλέον βρίσκονται στη διαδικασία του μοντάζ, ώστε το προσεχές διάστημα να πάρει τον δρόμο της προς τις αίθουσες και διάφορα φεστιβάλ ντοκιμαντέρ. Ο Τάκης Βούζας μίλησε στο Skiathoslife.gr για τη δουλειά που έγινε στο «Ακρογιαλιές Δειλινά», ένα μουσικό ταξίδι στον χρόνο που αναδεικνύει την εξέλιξη του ρεμπέτικου στη Σκόπελο τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο Αθηναίος κινηματογραφιστής, ο οποίος στο βιογραφικό του έχει να επιδείξει σημαντική εργογραφία κατά τη διάρκεια της 25ετούς διαδρομής του, ενώ είναι γνωστός επίσης στο μουσικό κοινό από τη συνεργασία του με τους Πυξ Λαξ (συμμετοχή ως συνθέτης στα cd’s «Στίλβη», «Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ» και «Τέλος»), έχοντας πλέον τη βάση του στη Σκόπελο παρουσιάζει την κουλτούρα που έχει αναπτυχθεί στο… ρεμπετονήσι, όπως την αποκαλούν πολλοί λόγω της ιστορίας που κουβαλάει.w4DVxIWx67&p=https%3A//skiathoslife.gr&dtd=205
«Δουλεύουμε πολύ καιρό πάνω σ’ αυτό το project», εξομολογήθηκε ο κ. Βούζας, λίγες ημέρες μετά την ανάρτηση του τρέιλερ της ταινίας. «Είναι χρόνια που κάνουμε γυρίσματα. Στο επίκεντρο βρέθηκαν τα «Δειλινά», ένα μαγαζί που δεν υπάρχει πια. Δεκαετία του ’70 ήταν το πρώτο ρεμπετάδικο που άνοιξε στη Σκόπελο. Το «Κάστρο» και η «Ανατολή» λειτούργησαν μεταγενέστερα. Εκεί πρωτόπαιξαν ο Ξηντάρης, ο Βασιλείου, ο Καλαφάτης κ.α.. Κι επειδή αυτό άρεσε στον κόσμο, από εκεί ξεπήδησαν πολλά ακόμη νέα παιδιά που έμαθαν μπουζούκι. Έτσι έχουμε φτάσει στο σήμερα, που βλέπεις στη Σκόπελο μέχρι και πέντε χρόνων παιδιά να καταπιάνονται με αυτό το μουσικό όργανο. Το ρεμπέτικο παραμένει «ζωντανό» στη Σκόπελο. Ο Σύρος, ο Ξηντάρης, ο Καλαφάτης, στα μαγαζιά τους παίζουν τραγούδια του ’30, του ’40 και του ’50. Υπηρετούν μέχρι σήμερα το συγκεκριμένο είδος μουσικής», πρόσθεσε.
Η ιστορία των «Δειλινών» γοήτευσε τον Τάκη Βούζα. «Ο Καλαφάτης σπούδαζε στην Πάτρα. Ο Ξηντάρης βρέθηκε εκεί για δουλειά ως οικοδόμος. Γνωρίστηκαν και ένωσαν την αγάπη τους για τη μουσική, αρχικά στα κουτούκια της Πάτρας και μετά βρέθηκαν στη Σκόπελο, όπου έπαιξαν μαζί για αρκετά χρόνια στα «Δειλινά». Αυτό το μαγαζί είναι ο κεντρικός άξονας της ταινίας. Το κτίριο που στεγάζονταν, πλέον δεν υπάρχει, καθώς κατεδαφίστηκε πρόσφατα, αν και τα «Δειλινά» είχαν πάψει να λειτουργούν από το 1995. Προσωπικά τα είχα προλάβει ανοικτά, αλλά ως ταβέρνα, δεν έπαιζαν μουσική. Προλάβαμε, ευτυχώς και τραβήξαμε πλάνα από τον χώρο, κάτι που αποτέλεσε και το ισχυρότερο κίνητρο για εμάς. Όταν γνωρίστηκα με τον Κώστα Καλαφάτη, εκείνος μου διηγήθηκε την ιστορία των «Δειλινών» κι έτσι γεννήθηκε η ιδέα της ταινίας», τόνισε.
Μόνιμος κάτοικος πλέον και ο ίδιος στη Σκόπελο, όπου μαζί με τους υπόλοιπους συνεργάτες του, ίδρυσαν φέτος την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση «Τέττιξ» (σ.σ. έτσι λέγεται ο τζίτζικας στα αρχαία ελληνικά), μια εταιρεία παραγωγής οπτικοακουστικών έργων και γραφικών τεχνών που ασχολείται με την παραγωγή και εκτέλεση κινηματογραφικών, τηλεοπτικών και διαφημιστικών ταινιών, δεν κρύβει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η ταινία, η οποία θα έχει διάρκεια 100 λεπτά, βρίσκεται στο στάδιο του post production: «Έχουμε έναν μήνα που δουλεύουμε στο μοντάζ. Στόχος μας είναι να καταθέσουμε έγκαιρα συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης και μετά εάν υπάρξει ενδιαφέρον, να κλείσουμε κάποια αίθουσα σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη».
Όσο για τι μπορούν να περιμένουν οι θεατές από το «Ακρογιαλιές Δειλινά»; «Η θετική διάθεση της ταινίας είναι ένα ισχυρό ατού. Όσοι συμμετέχουν, σου δίνουν αμέσως την αίσθηση πως διασκεδάζουν. Το ρεμπέτικο, το οποίο έχει εγγραφεί και στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco, χαρακτηρίζει τη μουσική ταυτότητα των Σκοπελιτών. Για παράδειγμα, έχω τραβήξει μέχρι κι ένα παιδάκι τριών ετών να παίζει μπαγλαμαδάκι, το οποίος χωρίς να ξέρει να «πατάει» στις νότες» είχε ρυθμό. Τα ρεμπέτικα τραγούδια ακμάζουν μέχρι σήμερα στη Σκόπελο, όπου συνεχίζεται μια μεγάλη μουσική παράδοση», κατέληξε ο κ. Βούζας.
Οι συντελεστές της ταινίας
Σκηνοθεσία: Τάκης Βούζας, σενάριο: Αθηνά Πούλιου, φωτογραφία: Λευτέρης Πούλιος, μοντάζ: Τίνα Κολοβού, ήχος: Αλέξανδρος Βούζας, επεξεργασία ήχου: Ντίνος Σάμπαλης, μιξάζ: Κώστας Βαρυμποπιώτης, επεξεργασία εικόνας: Κωνσταντίνος Κρητικός, οργάνωση παραγωγής: Κατερίνα Πούλιου, εκτέλεση παραγωγής: Αιγίς, παραγωγή: Τέττιξ.
Το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ
Πηγή: Skiathoslife.gr
