Του Π.Σκοτινιώτη
Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία όχι μόνο ξαναζωντάνεψε το, σύμφωνα με την πρόσφατη «διάγνωση» του Ε. Μακρόν, «εγκεφαλικά νεκρό» ΝΑΤΟ, αλλά και σχεδόν έκανε να ξεχαστούν οι διακηρύξεις για την περιώνυμη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης. Το εκ νέου σφιχταγκάλιασμα της Ευρώπης με το ΝΑΤΟ φαίνεται , τελικά, πως είναι μία από τις παράπλευρες επιπτώσεις του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι και το εξοπλιστικό πρόγραμμα – μαμούθ που εξήγγειλε ο Σολτς ουδόλως συνδέθηκε με τη δημιουργία ισχυρού ευρωπαϊκού αμυντικού μηχανισμού και ευρωστρατού. Η απομάκρυνση από τον στόχο της στρατηγικής αυτονομίας αναδεικνύεται και από αναλυτές υπεράνω πάσης αντιευρωπαϊκής υποψίας: ο Γιάννης Βούλγαρης, επί παραδείγματι, έγραψε ότι «η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να συγκροτηθεί σε “αυτόνομο” στρατιωτικό πόλο κάποτε στο μέλλον» (Τα Νέα, 26-27.2.2022).
Προσωπικά πιστεύω, αντιθέτως, ότι αν η αμυντική ενηλικίωση της Ευρώπης ήταν αναγκαία μέχρι πριν από τέσσερις μέρες, είναι πολύ περισσότερο επιβεβλημένη τώρα, οπότε έγινε πιο καθαρό ότι έχουμε εισέλθει σε μία νέα παγκόσμια αταξία και σε μία κατάσταση νέου ψυχρού πολέμου. Η αμυντική ολοκλήρωση της Ευρώπης , εξάλλου, αποτελεί και βασική προϋπόθεση για να ενδυναμώσει η Δύση τη γεωπολιτική ισχύ της. Γι’ αυτό και ο στρατηγικός αυτός στόχος θα πρέπει να παραμείνει ζωντανός και να αναδειχθεί σε βασική προτεραιότητα των δυνάμεων του ευρωπαϊκού προοδευτικού τόξου στους κόλπους της ΕΕ.
Πηγή: FB
