Κακή εκπαίδευση
Ακόμη μια φορά αποδείχθηκε ότι η τύχη είναι με το μέρος μας: δασκάλα γλίτωσε από θαύμα όταν, την ώρα που δίδασκε, αποκολλήθηκε κομμάτι της οροφής στο 18ο δημοτικό σχολείο Βόλου. Από τύχη δεν τραυματίσθηκε η εκπαιδευτικός ή κάποιο από τα παιδιά που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην τάξη.
Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη ανέδειξε τις παραλείψεις στη μέριμνα και στη συντήρηση των δημόσιων υποδομών και κάθε μέρα, σε όλη την Ελλάδα, έχουμε παραδείγματα υποδομών που καταρρέουν με κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών.
Κατά τα άλλα, όλα πάνε καλά: η οικονομία μας ανθίζει, τα ταμεία είναι γεμάτα και έχουμε πλεονάσματα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά δεν τα βλέπουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι πολίτες. Αντίθετα, οι πολίτες βλέπουν αδιαφορία και την ακρίβεια να θερίζει όταν έρχονται οι λογαριασμοί ή όταν πηγαίνουν για τα καθημερινά τους ψώνια στο σουπερμάρκετ.
Στη δική μας πραγματικότητα, στον Δήμο Βόλου, αποδεικνύεται ότι ζούμε σε μια πόλη βιτρίνα: οι επισκέπτες θαυμάζουν τη στολισμένη πόλη, ενώ οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν χρόνια και άλυτα προβλήματα. Μεταξύ των οποίων και η κατάσταση στα σχολεία. Πόσα χρόνια είχε να συντηρηθεί το σχολείο και έφτασε στο σημείο να καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια δασκάλας και μαθητών; Πόσα άλλα σχολεία ή/και δημόσια κτίρια βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση; Υπάρχει περίπτωση να θρηνήσουμε θύματα λόγω της παραμέλησης χρόνιων προβλημάτων και της κακής συντήρησης; Γνωρίζει η δημοτική αρχή τα προβλήματα αυτά; Και αν ναι, γιατί προτιμά να επενδύει τα λεφτά του Δήμου σε έργα βιτρίνας και όχι σε έργα ουσίας. Αν, όπως υπερηφανεύεται ο δήμαρχος, το ταμείο του Δήμου είναι πλεονασματικό, γιατί δεν επενδύει αυτό το πλεόνασμα στην ασφάλεια των παιδιών; Αλλά ακόμη κι αν δεν υπάρχουν πλεονάσματα, υπάρχει λύση. Αφού η δημοτική αρχή μπορεί και παίρνει εκατομμύρια από τη προσφιλή της κυβέρνηση για να ξεπληρώσει ανύπαρκτα έργα και την παραδειγματική της αμέλεια, γιατί δεν ζητάει λίγες χιλιάδες ακόμα για να φροντίσει για την ασφάλεια των παιδιών και γενικότερα όλων των πολιτών;
Αν αυτά τα ερωτήματα παραμείνουν αναπάντητα, τότε το πρόβλημα δεν είναι μόνο η κακή κατάσταση των υποδομών. Είναι το μήνυμα που παίρνουν τα παιδιά από το σχολείο ότι όλα είναι διαπραγματεύσιμα, ακόμη και η ανθρώπινη ζωή, για χάρη της προβολής και των συμφερόντων. Και αυτή είναι η πιο κακή εκπαίδευση για τους αυριανούς πολίτες του Βόλου και της Ελλάδας γενικότερα.
