Της Aretha Kallas από τη σελιδα της στο FB
“Οι 3 ημέρες Ειρήνης και Μουσικής, που έγιναν 4 ή πώς το Woodstock, δεν έγινε στο Woodstock”….
Αύγουστος 1969, στις Η.Π.Α. του Νίξον, με αντιπολεμικές διαδηλώσεις σε όλον τον κόσμο για τον πόλεμο στο Βιετνάμ , με έναν Γαλλικό Μάη να προηγείται και μια χίπικη εποχή να ακολουθεί, με τα σημάδια από τις δολοφονίες του J.F.Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, με ένα φεμινιστικό κίνημα να ξεσηκώνεται, έσκασε η μουσική βόμβα του μεγαλύτερου φεστιβάλ όλων των εποχών, που αποθεώθηκε μουσικοϊστορικά, ως πηγή έμπνευσης για όλον τον καλλιτεχνικό κόσμο του πλανήτη.
500.000 άτομα, 32 συγκροτήματα+καλλιτέχνες παρέλασαν, μεταξύ αυτών και οι Who, Santana, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jefferson Airplane,Joe Cocker, Joan Baez και 60 ώρες αδιάλειπτης μουσικής.
Το ιστορικό φεστιβάλ δεν έγινε στην πόλη Woodstock (Ulster, Νew York) όπως σχεδιαζόταν, αλλά 100 χλμ μακριά σε μια φάρμα της πόλης Bethel. Θες οι απειλές των αγροτών κατοίκων του Woodstock, θες το συνέδριο που έγινε στην πόλη το 1921 και ιδρύθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας, απέρριψαν την ιδέα οι διοργανωτές του φεστιβάλ Michael Lang, Artie Kornfeld, Joel Rosenman και John Roberts (μουσικοί παραγωγοί και επιχειρηματίες της εποχής) και νοίκιασαν το αγρόκτημα του Max Yasgur, στο Bethel.
50 χρόνια, τα μηνύματα του Woodstock στέκουν φρέσκα ακόμα….γιατί άλλαξαν σκέψεις, πορείες, ζωές ανθρώπων.
