Με τίτλο “Με πόνο αλλά και ελπίδα ο εορτασμός του Αγίου Νικολάου στο Βόλο” η επίσημη ιστοσελίδα της Ιεαεας μητρόπολης Δημητριάδος σε κεντρικό της άρθρο επικρίνει την ηγεσία της αστυνομίας στα και τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κάνοντας λόγω για αυστηρούς ελέγχους και “προσβλητική επιτήρηση” από την ΕΛΑΣ του ιερού ναού του Αγίου Νικολάου:
Να θυμίσουμε ότι μόλις προ τριών ημερών είχε υπάρξει θερμή συνάντηση του Μητροπολίτου Ιγνατίου με τον Χρυσοχοΐδη, ο οποίος παρακάλεσε τον Δεσπότη να συμβάλει ώστε οι πιστοί να ην προσέλθουν στον Άγιο Νικόλαο το Σάββατο.
“Η καθολική απουσία του ευσεβούς λαού της Τοπικής μας Εκκλησίας, λόγω άνωθεν εντολών, όσο και ο αστυνομικός κλοιός γύρω από τον Μητροπολιτικό μας Ναό, χαρακτήρισαν την φετινή «εορτή» του Προστάτου και Πολιούχου του Βόλου Αγίου Νικολάου. Η χαρά ήταν απούσα και η θλίψη κυριαρχούσα. Εκεί που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα βασίλευε η ευφροσύνη της λαμπράς πανηγύρεως, φέτος πρυτάνευσε η αφροσύνη των αυστηρών ελέγχων και της προσβλητικής επιτήρησης. Οι Αρχές, αντί να κλίνουν το γόνυ στον Πατέρα αυτής της πόλης και με σύμπαντα τον λαό να καταθέσουν την ειλικρινή μετάνοιά τους, εκζητώντας, έστω και την έσχατη ώρα, το άπειρο έλεος του Θεού, νόμισαν ότι θα σώσουν την κοινότητα, στερώντας της την γλυκιά θαλπωρή της πατρικής του παρουσίας, την ώρα που εκείνος έστεκε βουβός και εξαπορών, περιμένοντας να ευλογήσει τα παιδιά του, να τους δώσει δύναμη και κουράγιο, να ενισχύσει την πίστη τους, να ρίξει φως στα σκοτάδια τους. Στο τέλος της κατ’ ευφημισμόν πανηγύρεως, στα χείλη όλων μια μόνον ευχή κυριαρχούσε: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ τέτοια προσβολή στον Άγιό μας, ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ τέτοια οδυνηρή εμπειρία για τον λαό μας, που δεν βίωσε ακόμα και στις πιο τραγικές στιγμές της νεώτερης ιστορίας του, στον Πόλεμο και στην Κατοχή!“
Για την ιστορία, ο Μέγας «Πανηγυρικός» Εσπερινός της «εορτής», τελέστηκε χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, τον οποίον πλαισίωσαν οι Ιερείς του Ναού, με επικεφαλής τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως, Αρχιμ. Δαμασκηνό Κιαμέτη, ο οποίος, με συνοχή καρδίας, κήρυξε τον Θείο Λόγο. Ο ομιλητής, πλήρης ιερών συναισθημάτων, μίλησε για τον ιατρό των νοσούντων, τον λυτρωτή των κινδυνευόντων, τον προστάτη των αμαρτωλών, τον θησαυρό των πενήτων, τον παρηγορητή των θλιβομένων, τον συνοδοιπόρο των οδοιπορούντων, των κυβερνήτη των ναυτικών, τον Άγιο της πραότητας και της ταπείνωσης, αλλά και της παρρησίας και του απαράμιλλου θάρρους.
