Έφτασε στα αυτιά μου πως ενόχλησε στελέχη του ΚΙΝΑΛ το χιουμοριστικό δεικτικό σχόλιο της στήλης και του γράφοντα για τον κοινό υποψήφιο Περιφερειάρχη ΚΙΝΑΛ ΣΥΡΙΖΑ. Φυσιολογικό μου ακούγεται (μεταξύ μας όλων των κομμάτων τσατισμένοι θα είναι με αυτά που γράφω) αν και θα έπρεπε να αντιληφθούν, την αλήθεια, το χιούμορ και την αγωνία που έβγαζε… Η δημοσιογραφία και τα παραπολιτικά σχόλια ενίοτε προκαλούν αντιδράσεις και ενόχληση ιδιαίτερα όταν περιγράφουν αλήθειες. Από αυτό όμως το σημείο μέχρι το να νομίζουν κάποιοι οτι δικαιούνται και είναι δημοκρατικό να ζητούν να ελεγχθεί κομματικά ο δημοσιογράφος που γράφει το σχόλιο, επειδή τυγχάνει να είναι και πολιτικό στέλεχος ενός κόμματος υπάρχει απόσταση και τεράστια διαφορά. Λοιπόν για να συνεννοηθούμε με όλους. Ο γράφων πρώτα είναι δημοσιογράφος και μετά πολιτικό στέλεχος και υποψήφιος βουλευτής του ΚΙΝΑΛ. Ως εκ τούτου μέχρι το εικοσαήμερο της προεκλογικής περιόδου -όποτε αυτές και εάν γίνουν- θα συνεχίσει να κάνει την εργασία του με το κύρος και την σοβαρότητα που η 26χρονη δημοσιογραφική του πορεία του επιβάλλει και οι αναγνώστες και ακροατές του, του αναγνωρίζουν. Οι δημοσιογράφοι κρίνονται από όλους καθημερινά, φυσικά και από τα στελέχη των κομμάτων, τα οποία όμως, καλό θα ήταν οι δημοσιογραφικές αλήθειες να τους προβληματίζουν και όχι να τους οδηγούν σε αντιδημοκρατικές σκέψεις και συμπεριφορές, καθώς η ελευθεροτυπία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και μη διαπραγματεύσιμη. Δεν απολογούμαι λοιπόν σε κανέναν γιατί κάνω και θα συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου -και ως φαίνεται μάλλον καλά μετά από τόσα χρόνια σε σημείο μάλιστα που αυτή η επαγγελματική μου πορεία να φέρει στην καριέρα μου και την τιμητική ιδιότητα του υποψηφίου βουλευτή του κόμματος της δημοκρατικής παράταξης-, επειδή κάποιοι έχουν λάθος αντίληψη περί ελευθεροτυπίας και πιστεύουν πως επειδή έχω και την ιδιότητα του υποψηφίου βουλευτή του ΚΙΝΑΛ πρέπει να «πνίγω» ως δημοσιογράφος κάθε θέμα, σχόλιο, ή άποψη που δεν συμφέρει τον πολιτικό χώρο στον οποίο έχω ενεργή δράση ελπίζω τιμώντας τον. Πολιτικό παιχνίδι ή ανόητες σκοπιμότητες δε χειραγώγησης της δημοσιογραφικής οπτικής μου δεν επιτρέπω και δεν ανέχομαι διότι αυτό αγγίζει μη ελεύθερες καταστάσεις. Το istigmes τέλος είναι ελεύθερο και ανεξάρτητο για οποίους δεν το έχουν αντιληφθεί…
