Αέρια ρύπανση υπάρχει… όπως υπάρχει ανάγκη απαντήσεων για την επικινδυνότητα της καύσης σκουπιδιών και τη δυσοσμία της πόλης
Επειδή άρχισαν οι αντεγγλίσεις για το εάν από την προχθεσινή ημερίδα για την αέρια ρύπανση βγήκε ως συμπέρασμα ότι αθωώνεται η βιομηχανία που ευθύνεται σε ποσοστό 10-15 % σύμφωνα με όσα είπαν οι επιστήμονες για το πρόβλημα των PM 2,5 & PM 10 -την ώρα που οι ψησταρίες (18% στην Πάτρα!) , το κάψιμο ξύλων στα τζάκια το χειμώνα, τα αυτοκίνητα και η μεταφερόμενη ρύπανση από το κάψιμο των κλαδιών των αγροτών φταίνε για το υπόλοιπο ποσοστό-… πρέπει να γινει σαφές πως τα PM 2,5 & PM 10 , είναι άλλοι ρύποι από τα φουράνια τις διοξίνες και τα βαρέα μεταλλα – εξίσου επικίνδυνοι- οι οποίοι όμως δεν θα μετρώνται από το δίκτυο μετρητών αέριας ρύπανσης που επείγει να εγκαταστήσουμε στο Βόλο. Η ρύπανση από την καύση του RDF, η ασφαλής κάύση του και υπό ποιες συνθήκες αν υπάρχουν σε τσιμεντοβιονηχανίες, όπως και οι συνέπειες στη ποιότητα ζωής των πολιτών από τη γειτνίαση βιομηχανιών με τον αστικό ιστό μιας πόλης, είναι ένα διαφορετικό θέμα που σχετίζεται βεβαίως με την αέρια ρύπανση γενικά ως υποσύνολο της… δεν ήταν το αντικείμενό της προχθεσινής ημερίδας. Παραθέτω ως επιπρόσθετο δημοσιογραφικό σχόλιο την τοποθετησή μου στην ημερίδα, επί των συγκεκριμένων πολιτικών θεμάτων που έχουν προκύψει βάση όσων έχουν προηγηθεί και όσα ακούστηκαν σε αυτή.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10206952402846157&id=1761159219
