Της Δωροθέας Κολυνδρίνη
O ιστορικός του μέλλοντος θα είναι βέβαιο ότι θα σταθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην χρονιά που σε λίγες ημέρες τελειώνει. Ζούμε χωρίς αμφιβολία ιδιαίτερες και πρωτόγνωρες ημέρες σε ολόκληρο τον πλανήτη, από τη στιγμή που εισέβαλλε στην ζωή μας ο κορωνοιός. Μία λέξη που δεν φεύγει από το στόμα κανενός τους τελευταίους μήνες και που δυστυχώς θα μας «συντροφεύει» για λίγο, ευελπιστώ, ακόμη.
Αφού άλλαξαν η καθημερινότητα μας, οι συνήθειές και οι ανάγκες μας έφτασαν τα Χριστούγεννα, η γιορτή της αγάπης, της θαλπωρής και της γαλήνης. Βιώνοντας το δεύτερο κύμα της πανδημίας είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε με περιορισμούς, προσεκτικά και υπεύθυνα όχι μόνο για τον εαυτό μας αλλά και για όλη την κοινότητα. Αναμφισβήτητα τα φετινά Χριστούγεννα είναι μία γιορτή πολύ διαφορετική από τις προηγούμενες χρονιές. Ένα από τα λίγα πράγματα που ο κορωνοιός δεν έχει αλλάξει είναι το γεγονός ότι θα γιορτάσουμε αυτές τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων και φέτος. Αυτό που σίγουρα αλλάζει είναι ο τρόπος με τον οποίο θα τα γιορτάσουμε.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες ζούμε, μας έχουν κάνει να ξανασυνειδητοποιήσουμε την αξία της αλληλεγγύης, της συνέργειας και της ανθρώπινης εγγύτητας, αξίες αυτονόητα πολύτιμες. Η χρήση της τεχνολογίας και το διαδίκτυο μας έφερε κοντά και μας βοήθησε να μη χάσουμε την επικοινωνία με το περιβάλλον μας. Σίγουρα θα επιθυμούσαμε να είμαστε έξω, να συμμετέχουμε σε γιορτές, εκδηλώσεις και συνεστιάσεις, να αγοράζουμε δώρα, ακόμη και να ταξιδεύουμε στο εξωτερικό. Τα φετινά όμως δεδομένα είναι διαφορετικά. Βρισκόμαστε στις οικίες μας, δεν μπορούμε να μετακινηθούμε όσο θα το επιθυμούσαμε, είμαστε όμως κοντά στους σε όσους αγαπάμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Είναι ευκαιρία για πραγματική περισυλλογή, να εκτιμήσουμε όλα αυτά, έστω και λίγα, που έχουμε και να επικοινωνήσουμε με τους ανθρώπους μας. Οι περιορισμοί και οι προφυλάξεις παραμένουν σε ισχύ εκτός της οικίας μας. Εντός όμως της εστίας μας είμαστε ελεύθεροι να ανοίξουμε τις καρδιές μας, να δώσουμε αγάπη στους τριγύρω μας και να βοηθήσουμε όσους μας έχουν ανάγκη. Αυτό είναι άλλωστε και το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων. Η πανδημία έβγαλε από μέσα μας περισσότερη δημιουργικότητα, νέες ιδέες, προθυμία για φροντίδα και προσφορά. Οι σκέψεις μας αυτές τις άγιες ημέρες βρίσκονται στους ανθρώπους που παλεύουν με τον ιό στις εντατικές, σε αυτούς που έφυγαν τόσο πρόωρα και άδικα από κοντά μας κατά το διάστημα της πανδημίας, αλλά και στις οικογένειές και τους οικείους τους που ζουν ανάμεσά μας βιώνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Ένα κενό το οποίο προσωπικά κατανοώ και νιώθω απόλυτα, καθώς θα είναι η πρώτη φορά που θα κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς τον πολυαγαπημένο μου πατέρα, που έφυγε πριν από λίγους μήνες. Είναι ιδιαίτερο καθήκον ειδικά αυτήν περίοδο να μην αμελήσουμε κανέναν, να συμπαρασταθούμε και να ανοίξουμε τις πόρτες της καρδιάς μας σε όσους το χρειάζονται, πάντα με προσοχή και τηρώντας τα μέτρα.
Όπως ξεκίνησα να γράφω, ο ιστορικός του μέλλοντος θα σταθεί ιδιαίτερα στα φετινά Χριστούγεννα, η ιστορία των οποίων ακόμη γράφεται και έχουμε τη δυνατότητα να τη διαμορφώσουμε. Μπορεί να μην είναι τόσο λαμπερά και φανταχτερά προς τα έξω, είναι όμως γαλήνια και ευεργετικά για την ψυχή και την καρδιά όλων μας. Σε λίγες ημέρες ανατέλλει η νέα χρονιά, με νέες ελπίδες, νέα όνειρα και όρεξη για δημιουργία. Να είμαστε έτοιμοι να την υποδεχτούμε.
Καλά Χριστούγεννα…
