Στις 11 Μαΐου του 1990, η κηδεία του Στράτου Διονυσίου πήρε χαρακτήρα λαϊκού προσκυνήματος. Ήταν μόλις 55 χρόνων.
” Φίλε, έφυγε ο Στράτος και παρέλυσε το κράτος… “
Στις 8 Νοεμβρίου του 1935 γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών, ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής Στράτος Διονυσίου.
Για τον Σαλονικιό του ελληνικού τραγουδιού, δεν χρειάζονται συστάσεις. Το βιογραφικό του είναι πλήρες και γεμάτο αξέχαστες επιτυχίες. Οι εμφανίσεις του στα λαϊκά κέντρα άφησαν εποχή.
Η φωνή του είναι τόσο χαρακτηριστική, που την αναγνωρίζουν ακόμα και οι μικρότεροι που δεν τον πρόλαβαν εν ζωή.
Το τραγούδι «Ο ταξιτζής» με τον Στράτο Διονυσίου συμπεριελήφθη στον ομώνυμο δίσκο του Στράτου, που κυκλοφόρησε το 1986.
Οι στίχοι ανήκουν στον Βασίλη Παπαδόπουλο και η μουσική στον Τάκη Μουσαφίρη.
Το ζεϊμπέκικο αυτό δεν άργησε να γίνει σουξέ και να χορεύεται στις πίστες και στα σκυλάδικα το 1986, μια χρονιά με πολλά γεγονότα: Μουντιάλ με το «χέρι του Θεού», Τσερνόμπιλ, δολοφονία Ούλοφ Πάλμε και φονικό σεισμό στην Καλαμάτα…
Ο στιχουργός Βασίλης Παπαδόπουλος είπε για το τραγούδι: «Το εμπνεύστηκα από έναν χωρισμό. Είναι μια υπαρκτή, ιστορία, είναι βιωματικό τραγούδι, άμα δεν το ζήσεις δεν μπορείς να το γράψεις.
Ο «Ταξιτζής» λατρεύτηκε από τον κόσμο αφού περιέγραφε κάποιον απελπισμένο ερωτικά που ζητούσε χείρα βοηθείας από έναν επαγγελματία του δρόμου.
Και μάλιστα από έναν επαγγελματία που συχνά παίρνει- και μάλιστα αυθαίρετα – τον ρόλο ψυχολόγου, φιλόσοφου, ιστορικού, υπουργού και αναλυτή των ανθρωπίνων σχέσεων και δεν έχει σχέση με τον «Ταξιτζή» του Σκορτσέζε που ζητάει εκδίκηση για τα δικά του τραύματα στο Βιετνάμ.
Το τραγούδι «Ταξιτζής» ανήκει στις δημιουργίες που αντλούν την έμπνευση τους από την καθημερινότητα της πόλης.
«Ο ταξιτζής» του Διονυσίου έχει πρωταγωνιστή τον ταξιτζή- στήριγμα για τον ήρωα του τραγουδιού.
Για τον κόσμο- ο ταξιτζής υπήρξε κάποτε ο ανώνυμος φορέας της αλληλεγγύης, ή απλώς κάποιος που άκουγε τον πόνο τους.
Μ.Ρουπας FB
