Υπάρχουν δύο τρόποι να δει κανείς την δημοσκόπηση της alco για τον Δήμο Βόλου και την κυριαρχία του Αχιλλέα Μπέου ακόμη και στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ όπου το 50% εξ αυτών δηλώνουν ότι θα τον ψήφισαν εάν γινόταν την ερχόμενη Κυριακή εκλογές. Η πρώτη ανάγνωση είναι αυτή που συμφέρει την προπαγάνδα του Αχιλλέα Μπέου, πως δηλαδή, έχει καταφέρει να είναι ένας υπερκομματικός πολιτικός, ένας άνθρωπος που μιλάει απευθείας στην κοινωνία και καταφέρνει να λαμβάνει ψήφους από όλους τους πολιτικούς χώρους λόγω της αποτελεσματικόήττας του έργου του και της χαρισματικής προσωπικότητας του ως άνθρωπος του λαού. Αυτή η προσέγγιση ωστόσο παράλληλα συμφέρει και όλους αυτούς που έχουν ευθύνες για το γεγονός ότι η άλλοτε μικρή Μόσχα λ.χ, έχει αφεθεί στη τύχη της πολιτικά. Διότι υπάρχουν ευθύνες ότι στη Νέα Ιωνία το 60% ψηφίζει Μπέο, είναι Νίκη και ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ… υπάρχουν ευθύνες γιατί ένα μεγάλο ποσοστό της δημοκρατικής παράταξης στηρίζει και ψηφίζει τον Αχιλλέα Μπέο την ώρα που τον στηρίζουν οι Χρυσαυγιτες και η ΝΔ.
Ο Α.Μπέος ψηφίζεται από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ όπως επιβεβαιώνει η δημοσκόπηση της alco (ήδη το ξέραμε από τις δημοτικές εκλογές) σε τεράστια ποσοστά όχι μόνον γιατί ο Μπέος κατάφερε να γίνει άνθρωπος του λαού που τον ψηφίζουν ευχάριστα ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ του ΚΙΝΑΛ και του ΚΚΕ. Υπάρχει κάτι παράδοξο που του επιτρέπει να μεγαλουργεί… και αυτό είναι πως κάποια σημαντικά κομματικά στελέχη της αριστεράς και της δημοκρατικής παράταξης στη πόλη έκαναν και κάνουν το κορόιδο, ενώ θα έπρεπε να πρωταγωνιστούν στην πολιτική μάχη εναντίον του μπεϊσμού και όχι να ρίχνουν απλώς τουφέκι στον αέρα. Στην πολιτική δεν υπάρχει μόνο το ότι μας συμφέρει… Δεν μπορεί λοιπόν οι ίδιοι άνθρωποι να πηγαίνουν στην κάλπη και να ψηφίζουν στη μία κάλπη Αχιλλέα Μπέο και στην άλλη αυτούς που τάχα είναι απέναντι στον Μπέο… διότι και η σχιζοφρένεια έχει τα όρια της για το ποσοστό των αλλοπρόσαλλων ψηφοφόρων.
Η κυριαρχία Μπέου που συνεχίζεται θέτει επιτακτικά δύο χρόνια πριν τις νέες κάλπες, το ζήτημα των λαθών που έγιναν και φυσικά το πολυ απλό που πρέπει να αποφευχθεί στο κοντινό μέλλον, δηλ το “δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού”… Το ερώτημα ωστόσο που τίθεται πλέον, είναι ποιος πρέπει να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, τα κόμματα ή η τοπική κοινωνία και τα υγιεί της τοπικά στελέχη υπερκομματικά;
