Τρεις φοιτήτριες του Π.Θ. μιλούν για το πως τις επηρεάζει η πανδημία

Φοιτητές αισιόδοξοι για το μέλλον και τα όνειρά τους μιλούν στη «Θ» για την πρωτόγνωρη εμπειρία της τηλεκπαίδευσης και για την προσμονή τους να επιστρέψουν και πάλι στα ακαδημαϊκά έδρανα.
Οι απόψεις διίστανται, όσον αφορά στα οφέλη και μη της εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης, τις μελλοντικές τις επιπτώσεις, αλλά και τη χρησιμότητά της. Την απάντηση στα ερωτήματά μας γύρω απ’ αυτό το ζήτημα θα μας δώσουν τρεις φοιτήτριες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η Ερατώ και η Έφη είναι στο τέταρτο έτος του τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, ενώ η Γεωργία βρίσκεται στο δεύτερο έτος του τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Την περίοδο της καραντίνας, όπως ήδη γνωρίζουμε, τέθηκε σε εφαρμογή για πρώτη φορά στη χώρα μας ένας νέος τρόπος εκπαίδευσης, η λεγόμενη τηλεκπαίδευση. Πόσο εύκολο ή δύσκολο αντίστοιχα ήταν για σας, να προσαρμοστείτε στις νέες συνθήκες;
Ερατώ: Η τηλεκπαίδευση αποτέλεσε την αποκλειστική μέθοδο διδασκαλίας κατά την περίοδο της καραντίνας λόγω της πανδημίας. Για όλους τους φοιτητές, όπως επίσης και για εμένα, ήταν σίγουρα μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Παρ΄ όλα αυτά, δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη η προσαρμογή, αντίθετα θεωρώ ότι φοιτητές, διδακτικό προσωπικό και εν γένει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας συνεργάστηκαν άψογα, με αποτέλεσμα η διδασκαλία των μαθημάτων να συνεχιστεί κανονικά και σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως να γίνει ακόμα πιο εύκολη, καθώς ο καθένας μπορούσε από την άνεση του σπιτιού του, να συμμετέχει κανονικά στα μαθήματα. Γενικότερα, η συμβολή της τηλεκπαίδευσης αποδείχθηκε καθοριστική ως ένα χρήσιμο εργαλείο, το οποίο ίσως μείνει και ως παρακαταθήκη για την μετά τον κορωνοϊό εποχή.
Έφη: Η προσαρμογή θα έλεγα πως ήταν ιδιαίτερα περίεργη, δεν μου φάνηκε ούτε ιδιαίτερα δύσκολη, αλλά ούτε εύκολη, από τη μια στιγμή στην άλλη βρεθήκαμε σε μια άκρως ψηφιακή εποχή. Το περίεργο έγκειται στην αμηχανία που υπάρχει ανάμεσα στον καθηγητή και το ακροατήριο, λόγω της έλλειψης της φυσικής παρουσίας των συμμαθητών μας και της επικοινωνίας γενικότερα. Αν μη τι άλλο ήταν ένα αναγκαία κακό.
Γεωργία: Ήταν εύκολο για εμένα να προσαρμοστώ σε αυτές τις νέες συγκυρίες. Βέβαια πιστεύω ότι θα μπορούσε να ήταν περισσότερο οργανωμένο, από θέμα τεχνικής απόψεως, καθώς σε αυτόν τον τομέα δημιουργούνταν και τα περισσότερα προβλήματα. Αλλά σέβομαι το γεγονός, ότι ήταν μια λύση έκτακτης ανάγκης, καθώς δεν γινόταν να μείνει και άλλο πίσω το θέμα της εκπαίδευσης.

Ποια πιστεύετε πως είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της τηλεκπαίδευσης;
Ερατώ: Είναι γεγονός ότι όλη αυτή η νέα μέθοδος της τηλεκπαίδευσης παρουσίασε τόσο θετικά, όσο και αρνητικά σημεία κατά τη διάρκειά της. Στα θετικά συγκαταλέγονται η άνεση χρόνου και χώρου, καθώς ο κάθε φοιτητής μπορούσε να συνδεθεί με το πάτημα ενός κουμπιού στο μάθημα και μάλιστα από οπουδήποτε επιθυμεί. Ένα ακόμη μεγάλο πλεονέκτημα αποτέλεσε η αποφυγή συγχρωτισμού, κάτι το οποίο αποδείχθηκε καθοριστικό για τη μείωση μετάδοσης του ιού. Επίσης, για πρώτη φορά φοιτητές και καθηγητές ήρθαν σε τόσο μεγάλο βαθμό σε επαφή με τεχνολογικά εργαλεία. Από την άλλη πλευρά, στα αρνητικά συμπεριλαμβάνονται η έλλειψη της διαπροσωπικής επαφής, η οποία διήρκησε μήνες, με αποτέλεσμα να μην δίνεται η δυνατότητα κοινωνικοποίησης μεταξύ της φοιτητικής κοινότητας, η οποία αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια των μαθημάτων με φυσική παρουσία. Επιπλέον, σε ορισμένα μαθήματα, τα οποία απαιτούσαν τη διά ζώσης μέθοδο, όπως εργαστήρια ή μαθήματα κατευθύνσεων, η διδασκαλία με την μορφή της τηλεκπαίδευσης αποδείχθηκε δύσκολη και σε ορισμένες περιπτώσεις ακατόρθωτη.
Έφη: Πλεονέκτημα θα μπορούσα να θεωρήσω πως μπορούσα να παρακολουθήσω το μάθημα από το σπίτι μου, χωρίς να χρειαστεί να φύγω από την άνεσή μου. Ακόμα αυτό που με «βόλεψε» περισσότερο, ήταν πως μπορούσα να παρακολουθήσω μαθήματα, που μπορεί να είχαν κενό ανάμεσα, «σπαστά» που λέμε και να πηγαινοέρχομαι ή να περιμένω στο κυλικείο. Ως μειονέκτημα ήταν, όπως προείπα, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ καθηγητή και φοιτητών. Ο καθηγητής δύσκολα μπορεί να καταλάβει μέσα από μια οθόνη, αν γίνεται κατανοητός προς το ακροατήριο. Επιπλέον, σαν μειονέκτημα θα έλεγα τα τεχνικά προβλήματα, αν δεν έχεις internet χάνεις όλη την παράδοση ή δεν είναι λίγες οι φορές, που το σύστημα «έπεφτε» εξαιτίας της υπερφόρτωσης στην εξεταστική περίοδο.
Γεωργία: Τα πλεονεκτήματα όσο αναφορά εμένα, θα έλεγα πως είναι η μεγαλύτερη συμμετοχή στο μάθημα, καθώς μου είναι πιο εύκολο να πάρω τον λόγο και να μιλήσω, χωρίς να με κοιτάει κάποιος, σε αντίθεση με τον τρόπο διεξαγωγής του μαθήματος σε αίθουσα, όπου σου αποσπούν την προσοχή οι υπόλοιποι συμφοιτητές. Εκτός αυτού βρίσκεσαι στον χώρο σου, οπότε νιώθεις πιο άνετα. Ακόμη ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι σου δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις κάποια διάλεξη, που πιθανόν δεν ήταν δυνατόν να παρακολουθήσεις πριν. Από την άλλη βέβαια έχει λεχθεί από πολλούς η διάσπαση προσοχής, καθώς ο μαθητής μπορεί να ακούει τον καθηγητή και συγχρόνως να κάνει και άλλα πράγματα, καθώς δεν υπάρχει η επίβλεψη από κάποιον. Ακόμη ένα αρνητικό είναι τα τεχνικά προβλήματα, που καθιστούν δυσκολότερη και κάποιες φορές αδύνατη τη διεξαγωγή του μαθήματος.

Ποιο από τα δύο συστήματα εκπαίδευσης πιστεύετε ότι είναι πιο καλό και πιο χρήσιμο;
Ερατώ: Το κάθε σύστημα εκπαίδευσης, είτε εκείνο της τηλεκπαίδευσης είτε της διά ζώσης διδασκαλίας, παρουσιάζουν τα δικά τους πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα. Αυτό το οποίο εύχονται όλοι, όσοι ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα, είναι η επιστροφή στα ακαδημαϊκά έδρανα με τη λήξη της πανδημίας. Η διδασκαλία δια ζώσης, αποτελεί την ιδανική μέθοδο για την εκπαιδευτική διαδικασία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ωστόσο θα πρέπει να συνδυάσουμε και τους δύο τρόπους, έτσι ώστε να αναδιαμορφωθεί ο ακαδημαϊκός τρόπος εκπαίδευσης.
Έφη: Δεν ξέρω αν μπορώ να κρίνω για σωστό ή λάθος. Η διά ζώσης εκπαίδευση είναι πιο «ξέγνοιαστη», διότι συναντάς φίλους και γνωστούς, κουβεντιάζεις στους διαδρόμους και οι καθηγητές παρακολουθούν και καταλαβαίνουν πιο εύκολα, αν το ακροατήριο μπορεί να «ακολουθήσει».
Γεωργία: Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά σε αυτό το ερώτημα, καθώς πιστεύω πως και τα δυο έχουν θετικά και αρνητικά. Το ένα σύστημα διορθώνει και καλύπτει τα κενά του άλλου κατά κάποιο τρόπο.

Μετά την πρόσφατη ανακοίνωση της κ. Κεραμέως σχετικά με την παρακολούθηση κάποιων μαθημάτων διά ζώσης μέχρι 50 ατόμων στα Πανεπιστήμια, θεωρείτε πως είναι εφικτό να εφαρμοστεί, πληρώντας όλες τις προϋποθέσεις της υγειονομικής προστασίας; Ή θεωρείτε πως η εφαρμογή αυτού του μέτρου θα αποτελέσει πηγή υπερμετάδοσης του ιού;
Ερατώ: Η ανακοίνωση από την υπουργό Παιδείας ήρθε να ικανοποιήσει ένα αίτημα, που είχε διατυπωθεί από μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής κοινότητας. Είναι αλήθεια ότι σε ορισμένα μαθήματα όπως εργαστήρια, σεμιναριακού τύπου ή μαθήματα τομέων-κατευθύνσεων η εξ’ αποστάσεως διδασκαλία αποδείχθηκε ιδιαίτερα δύσκολη. Εάν όμως αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και τηρήσουμε τα μέτρα προστασίας, τότε θα μπορούμε στην πράξη να εφαρμόσουμε την απόφαση για την δια ζώσης διδασκαλία για μαθήματα έως και πενήντα ατόμων.
Έφη: Βλέποντας όσα συμβαίνουν στα σχολεία και παίρνοντας υπόψιν όσα βλέπω από τα παιδιά της ηλικίας μου, πιστεύω πως δεν θα μπορέσουν να εφαρμοστούν τα μέτρα στα πανεπιστήμια.
Γεωργία: Ίσως αν όλοι τηρούσαν ευλαβικά τα μέτρα προστασίας και υγιεινής, να μην υπάρξει υπερμετάδοση του ιού, αλλά επειδή η καθολική προσοχή και τήρηση των μέτρων δυστυχώς δεν είναι εφικτή, πιστεύω πως δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί.

Ποια είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζετε αυτή τη στιγμή στα Πανεπιστήμια, εξαιτίας του κορωνοϊού;
Ερατώ: Ένα σημαντικό πρόβλημα αποτελεί ο τρόπος διδασκαλίας, καθώς φοιτητές και διδάσκοντες είχαν συνηθίσει και ρυθμίσει την ακαδημαϊκή καθημερινότητα εντελώς διαφορετικά. Επιπλέον παρατηρείται η έλλειψη των διαπροσωπικών επαφών, διότι δεν υπάρχει προσωπική παρουσία.
Έφη: Εμένα με προβληματίζει το τι θα γίνει με τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες, καθώς αυξάνονται οι πτυχιακές και οι εργασίες και δεν μπορούμε να πάμε να μελετήσουμε. Εκτός αυτού, όλα είναι πολύ ρευστά και αβέβαια, καθώς ακόμη δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει με τις πρακτικές, αλλά και με τα μαθήματα, διότι ακόμη δεν έχουμε ενημερωθεί για το ποια μαθήματα θα γίνουν με δια ζώσης, ενώ το εξάμηνο έχει ήδη ξεκινήσει.
Γεωργία: Αν όχι το πιο σημαντικό, ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα είναι αυτό της κοινωνικοποίησης και πόσο μάλλον σε ένα περιβάλλον σαν αυτό του πανεπιστημίου, που συναναστρέφεσαι καλώς ή κακώς με πολλά άτομα, ανταλλάσσεις ιδέες, προβληματίζεσαι, οξύνεις την κριτική σου ικανότητα, διευρύνεις τον κοινωνικό σου περίγυρο. Όλα αυτά τώρα δεν είναι εφικτό να γίνουν κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Πόσο νοσταλγείτε το Πανεπιστήμιο και τη φοιτητική σας ζωή προ κορωνοϊού;
Ερατώ: Εκείνο το οποίο αναμένουν όλοι, όπως και εγώ, είναι η επιστροφή στην καθημερινή αλληλεπίδραση τόσο με τους φοιτητές όσο και με τους καθηγητές στον χώρο του Πανεπιστημίου. Επιπλέον, η καθημερινή επαφή με άλλους συμφοιτητές μας ακόμα και εκτός των μαθημάτων, σε διάφορους άλλους κοινωνικούς χώρους και δραστηριότητες χωρίς τον περιορισμό των μέτρων και επιστροφή στην κανονικότητα.
Έφη: Σαν ένα άτομο που έζησε μια πολύ ωραία φοιτητική ζωή, γεμάτη ξενύχτια, εξόδους, συγκεντρώσεις φίλων, ταξίδια, με θλίβει που στο τελευταίο μου έτος έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα πράγματα. Δεν νομίζω φέτος να γίνει τίποτα από όλα αυτά, θα περιοριστούν όλα σε μεγάλο βαθμό και είναι λυπηρό.
Γεωργία: Οι περισσότεροι απόφοιτοι λυκείου που έχουν στόχο την εισαγωγή τους σε κάποιο πανεπιστήμιο, ανυπομονούν και για τη ζωή που επέρχεται με αυτήν την εισαγωγή. Ιδίως όταν είσαι φοιτητής και έχεις ζήσει «λίγο-πολύ» την ξεγνοιασιά του να είσαι συνέχεια με τους φίλους σου, τη διασκέδαση και γενικότερα τις εμπειρίες που προσκομίζεις από τη «φοιτητική» ζωή, είναι αρκετά δύσκολο να πρέπει να συνηθίσεις σε μια καθημερινότητα, που όχι μόνο πρέπει να αποξενωθείς από τις παρέες σου, αλλά σου απαγορεύεται οποιαδήποτε έξοδος και επαφή με αλλά άτομα. Όταν όλα τα χρόνια πασχίζεις και κοπιάζεις, για να περάσεις στη σχολή που θες, για να ανταμειφθείς επιτέλους για τους κόπους σου, σε «φυλακίζουν» και δεν σου επιτρέπουν να χαρείς αυτά, που κατάφερες και ονειρευόσουν.

Θεωρείτε πως η σημερινή υγειονομική κρίση θα εμποδίσει τα όνειρά σας;
Ερατώ: Η πανδημία αποτελεί μια έκτακτη κατάσταση τόσο για τη χώρα μας όσο και παγκόσμια. Δεν είναι όμως μια κατάσταση, η οποία θα διαρκέσει για πάντα, και για αυτό ακριβώς τον λόγο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι θα έχει κάποια επίπτωση στα όνειρα, τόσο τα δικά μου, όσο και όλων των συνομηλίκων μου. Οποιοσδήποτε θέλει να επιτύχει και να προοδεύσει, αλλά και να δει τα όνειρά του να πραγματοποιούνται, σίγουρα θα συνεχίσει να προσπαθεί και να κοπιάζει.
Έφη: Όχι, προσπαθώ να σκέφτομαι αισιόδοξα, όλα αυτά είναι εμπόδια και τα εμπόδια υπάρχουν για να ξεπερνιούνται. Οι δυσκολίες, θέλω να πιστεύω, πως μόνο καλύτερους θα μας βγάλουν, να μάθουμε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο, όλα πρέπει να τα εκτιμάμε και να ζούμε την κάθε στιγμή, γιατί όλα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη.
Γεωργία: Δεν νομίζω πως αυτή η κατάσταση θα σταματήσει τα όνειρα και τους στόχους μας. Θα ξεπεραστεί και θα επιστρέψουμε στους ρυθμούς μας!

Αννα Μαρία Καρακανά

Πηγή:Θεσσαλία