Το κομματικό φαινόμενο Δ.Κουτσούκου για όσους έχουν μια μικρή η μεγαλύτερη γεύση από πολιτική ενασχόληση, ευδοκιμεί σε όλα τα κόμματα μικρά και μεγάλα. Δαιμόνιος άνθρωπος του κομματικού παρασκηνίου και των μηχανισμών… χρήσιμος σε εκλογές για την επίτευξη του στόχου. Η επιλογή του από το επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου να τον εκπροσωπεί έστω και ως αναπληρωματικός – μετά τις ψιθύρους & τις αντιδράσεις που υπήρξαν- στην περίοδο που μεσολαβεί μέχρι την εκλογή νέου αρχηγού του ΚΙΝΑΛ, η αλήθεια είναι ότι παραξένεψε. Τι κοινό έχει ο γκλομπαλ πρώην πρωθυπουργός με τον συνδικαλιστή του ΙΚΑ; Την πράσινη ανάπτυξη και την προοδευτική διακυβέρνηση μάλλον όχι.Θα αναρωτηθεί κανείς τί κοινό έχει ο Παπανδρέου λ.χ ακομη και με τον Β.Κεγκέρογλου που ο φόβος του ότι θα χάσει την έδρα του εάν εκλεγεί ο Ανδρουλάκης-που είναι επίσης από τα Χανιά- του έβαλε στο μυαλό ότι θα μπορούσε ακόμη να είναι και υποψήφιος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ. Προφανώς λίγα… ωστόσο έτσι είναι οι ηγέτες και τα επιτελεία τους. Έχουν ανάγκη τους πάντες όταν γίνονται εκλογές, δεν περισσεύει κανείς…Για να καταλάβετε τί εννοώ… σας γνωρίζω πως ο γράφων είχε δεχθεί δημόσια σε καφετέρια παρότρυνση από γνωστό κομματικό παράγοντα να συναντήσει προεκλογικά τον Α.Μπέο επειδή είναι “θεσμός”…
Η πολιτική κρύβει πολλές εκπλήξεις… κυρίως την έκπληξη ότι στην Αθήνα δεν νοιάζονται στην πραγματικότητα για το τι συμβαίνει στο κόμμα τους σε τοπικό επίπεδο… ποιοι τους εκπροσωπούν και κυρίως τι ακριβώς εκπροσωπούν. Αυτό όμως είναι και το μεγάλο πρόβλημα των κομμάτων σήμερα … το οποίο δεν πρόκειται να λύσει η εκλογική διαδικασία ανάδειξης νέου αρχηγού του ΚΙΝΑΛ … οπότε η ετερόκλητη συνύπαρξη στο άρμα των υποψηφίων αρχηγών φαντάζει μονόδρομος για όσους κοιτούν το δάσος και όχι το δένδρο… κάνοντας πως δεν υπάρχει. Το κρίσιμο ερώτημα ωστόσο παραμένει… τα παράδοξα είναι λογικά ή τα λογικά στη πολιτική είναι τα παράδοξα;
