Το πρόβλημα με τα ψυγεία των νεκροθαλάμων του Νοσοκομείου του Βόλου ξεκινά από την κατασκευή της νέας πτέρυγας Νοσοκομείου, όπου για ένα νοσηλευτικό ίδρυμα 400 και πλέον κλινών σε έναν νομό άνω των 200 χιλιάδων ανθρώπων, οι έξι ψυκτικοί θάλαμοι φιλοξενίας νεκρών είναι πολλοί λίγοι και σε φυσιολογικές συνθήκες… όχι τώρα σε συνθήκες πολέμου. Δυστυχώς η εν λόγω υποδομή που είναι βασική δεν υπάρχει στο Νοσοκομείο του Βόλου όπως και σε πολλά άλλα της χώρας, ενώ δυστυχώς και στο Κοιμητήριο της πόλης του Βόλου η εν λόγω υποδομή είναι ελλειμματική με μόλις έναν θάλαμο να μπορεί να φιλοξενήσει σωρούς, έναν ακόμη να χρειάζεται συντήρηση για να τεθεί σε λειτουργία και μία μελέτη για την δημιουργία δύο ακόμη κάπου στα συρτάρια να αγνοείται από το 2014. Η κατάσταση έλλειψης θαλάμων ωστόσο δεν σημαίνει ότι επιδεικνύεται ασέβεια νεκρών από κανέναν στη διαχείριση των καταστάσεων. Οι συνθήκες αυτών των ημερών είναι πρωτόγνωρες… Η παραμονή των ανθρώπων που φεύγουν στο νεκροτομείο του Νοσοκομείου είναι για λίγες ώρες σε κλιματιζόμενες συνθήκες και οι διαδικασίες ταφής τους ειδικές και σχετικά γρήγορες. Είναι προφανές ότι στη μετά covid εποχή το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ένα εξ ‘ αυτών που θα πρέπει να διορθωθούν με την δημιουργία περισσότερων νεκρικών θαλάμων, τόσο στο Νοσοκομείο όσο και στο Κοιμητήριο της πόλης… όπως θα πρέπει να διορθωθούν και τα κεφαλαιώδη ζητήματα της υποστελέχωσης των νοσοκομείων με μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό… αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι η δημοσιογραφία δικαιολογείται να δημοσιεύει ελαφριά τη καρδία με πηχαίους τίτλους κίτρινης αισθητικής τις φωτογραφίες πτωμάτων στα φορεία του νεκροτομείου. Η αλήθεια σε τέτοιες συνθήκες έχει μία σχετικότητα και η αντίδραση των πολιτών με τα σχόλια τους στο μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνου πόσο λάθος είναι αυτή η επιλογή. Η δημοσιογραφία αυτές τις ώρες οφείλει να είναι ψύχραιμη, διότι είναι προφανές πως εάν οι κατάσταση δραματοποιηθεί περαιτέρω θα ζήσουμε σκηνές Μπέργκαμο και με το άνοιγμα νέων τάφων στα κοιμητήρια για τους νεκρούς και με φορτηγά ψυγεία για την προσωρινή τους φιλοξενία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο φοβισμένος ήδη πολίτης με όσα βιώνει πρέπει να λιντσαριστεί από την τηλεοπτική εικόνα και τη φωτογραφία. Είναι κρίμα… διότι η δημοσιογραφία αυτές τις ώρες και χρήσιμη είναι και οι άνθρωποί της βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την ενημέρωση του κόσμου… Ο αριθμός των νεκρών οι γενικές αναφορές στα δύσκολα… και η πληρότητα του ρεπορτάζ για τις ελλείψεις και τις αγωνιώδεις προσπάθειες για να σώσουν τους πολίτες οι ήρωες στα νοσοκομεία αρκούν για την ενημέρωση των πολιτών… οι εικόνες και οι φωτογραφίες των πτωμάτων και το “ενημερωτικό” εμπόριο του θανάτου ορισμένων δεν χρειάζονται… και δεν πρέπει να παρασύρουν κανέναν…
