Δυστυχώς η αυτοδιοικητική παράταξη “Μαζί για το Βόλο” στη προσπάθεια ταύτισης της με τον Σύριζα ως προφανή πολιτική επιλογή συσπείρωσης των αποσυσπειρωμένων ψηφοφόρων του στην υποψηφιότητα του Ιάσονα Αποστολάκη, υπέπεσε στο βασικό λάθος εκφοράς κομματικού και όχι αυτοδιοικητικού λόγου. Η προσπάθεια της να αποδοθεί λαϊκίστικη σκοπιμότητα και οπτική, στη κριτική που γίνεται στην κυβέρνηση και τους τοπικούς εκπροσώπους της για το θέμα της 32ης Ταξιαρχίας είναι το λιγότερο ατυχής.
Είναι ξεκάθαρο από τα όσα διαδραματίστηκαν στη σύσκεψη στο Πεντάγωνο αλλά και όσων είπε στη συνέντευξή του ο Π.Καμμενος στη TRT, πως ο σημερινός υπουργός δεν προσήλθε σε αυτή, με την πρόθεση να ανακοινώσει ισοδύναμο μέτρο για την πόλη του Βόλου στην δεδομένη για εκείνον απομάκρυνση της Ταξιαρχίας. Ο κ. Αποστολάκης αναγκάστηκε με δύο χρόνια καθυστέρηση μολονότι μέχρι και την έναρξη της σύσκεψης η έννοια του ισοδύναμου που είχε στο νού του ήταν οι αμερικανοί στρατιωτικοί στο Στεφανοβίκειο, να δεσμευτεί πως η Ταξιαρχία θα φύγει εφ’ όσον υπάρξει ισοδύναμη μονάδα αντικατάστασης. Ο υπουργός αντιλαμβανόμενος τον προεκλογικό χρόνο του θέματος και τη ζημιά που προκαλεί στη κυβέρνηση, καθώς και τα σοβαρά επιχειρήματα της τοπικής κοινωνίας, έκανε ένα βήμα πίσω… τίποτε όμως δεν διασφαλίζει τον Βόλο πως ότι συνέβη δεν είναι απλώς ένας προεκλογικός πολιτικός ελιγμός. Η “Μαζί για το Βόλο” αντί να αναζητά λαϊκισμούς στα πολιτικά πρόσωπα της περιοχής λοιπόν, -πλην Μπέου προφανώς που πάλι ανεπιτυχώς μίλησε για το θέμα – ας πιέσει περισσότερο αποτελεσματικά την υφιστάμενη κυβερνηση όσο είναι ακόμη στην εξουσία ώστε να μην προκύψουν δυσάρεστες συνέπειες για τον Βόλο. Σε αυτό πάντωσ που θα πρέπει να συμφωνήσουν άπαντες με την παράταξη “Μαζί για το Βόλο” είναι πως, για να υπάρξει μια σοβαρή συζήτηση αξιοποίησης του Στρατοπέδου στη πόλη, αυτό προϋποθέτει “την ήττα των δυνάμεων της παρακμής και την ανάληψη της Διοίκησης από μια σοβαρή Δημοτική Αρχή”.
Η ανακοίνωση της αυτοδιοοκητικής παράταξης:
“Θα περίμενε κανείς, μετά την κυριαρχία των δυνάμεων του πιο ακραίου λαϊκισμού στις εκλογές για τον Δήμο Βόλου το 2014 και τη διαρκώς επεκτεινόμενη από τότε, παρουσία του μαύρου σύννεφου που πνίγει την Δημοκρατία, προσβάλει την ιστορία και τον πολιτισμό του Βόλου και καταδικάζει την πόλη στο πισωγύρισμα σε κάθε τομέα, ότι όλοι οι υπόλοιποι θεσμικοί φορείς (κόμματα, δημοτικές κινήσεις, επαγγελματικοί σύλλογοι, περιφερειακές αρχές) θα απέφευγαν με επιμέλεια οτιδήποτε μπορεί να τροφοδοτήσει το θηρίο του λαϊκισμού.
Δυστυχώς, στην πρόσφατη ανακίνηση του ζητήματος της μετεγκατάστασης της ταξιαρχίας πεζοναυτών από το στρατόπεδο Γεωργούλα, κάποιοι θεσμικοί φορείς ενέδωσαν στον πειρασμό του διχαστικού λαϊκίστικου λόγου.
Είναι πραγματικά κρίμα που συνέβη κάτι τέτοιο.
Θα έπρεπε όλες και όλοι να έχουν γίνει σοφότεροι, μετά τα όσα απίστευτα βιώνει ο Δήμος μας την τελευταία πενταετία. Στο παιχνίδι του λαϊκισμού δε μπορούν να κερδίσουν όσοι σποραδικά παραδίδονται στην αγκαλιά του, αλλά οι αυθεντικοί εκπρόσωποι του, οι οποίοι στο Βόλο έχουν βρει την χαρακτηριστικότερη και απειλητικότερη έκφρασή τους.
Η υπόθεση της πιθανής μελλοντικής μετεγκατάστασης της ταξιαρχίας, πέρα από το σωστό αίτημα και την αντίστοιχη δέσμευση του υπουργού για μεταφορά ισοδύναμων μονάδων στη περιοχή μας, μπορεί να μετατραπεί από πρόβλημα σε ευκαιρία για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες στηριγμένες σε στέρεες και σύγχρονες βάσεις.
Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να υπάρξει ένας εκτεταμένος δημόσιος διάλογος, όλων των ζωντανών φορέων της πόλης μας. Την πρωτοβουλία και το συντονισμό αυτής της διαδικασίας διαβούλευσης και συναπόφασης πρέπει να την έχει ο Δήμος Βόλου. Πράγμα που προϋποθέτει την ήττα των δυνάμεων της παρακμής και την ανάληψη της Διοίκησης από μια σοβαρή Δημοτική Αρχή με όραμα, σχέδιο και διάθεση για συνεργασία με όλες και όλους.
