ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ “ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ”
Η Περιφέρεια της Θεσσαλίας συνολικά παράγει το 1-1,5% της παραγωγής λαδιού της Ελλάδος και ποσοστό μεγαλύτερο του 40 % της αντίστοιχης παραγωγής των βρώσιμων ελιών ( κυρίως στη Μαγνησία και μετα στους Γόννους Λάρισας). Το πιο σοβαρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των δύο αυτών προϊόντων σε σχέση με τις ανταγωνίστριες χώρες είναι η υψηλή ποιότητας τους και η διαφοροποίηση τους στις διάφορες περιοχές της Περιφέρειας που δίνει την δυνατότητα να αναπτυχθούν προϊόντα ΠΟΠ ή ΠΓΕ.
Την τελευταία δεκαετία ο κλάδος παρουσιάζει μία σταθεροποίηση στην Θεσσαλία όπως και συνολικά στην Ελλάδα και έχει αναπτύξει νέες ελπιδοφόρες αγορές για εξαγωγές όπως π.χ. Ρωσία και Κίνα.
Η διαβούλευση με τους φορείς των κλάδων της εφοδιαστικής αλυσίδας ελιάς και ελαιολάδου στην Περιφέρεια Θεσσαλίας οδήγησαν σε βασικά συμπεράσματα για την ενδεδειγμένη πορεία του κλάδου σε επίπεδο της επόμενης δεκαετίας τα οποία συνοψίζονται παρακάτω:
1)H παραγωγή προϊόντων ελιάς και ελαιολάδου με ταυτότητα και με αναγνωρισμένα-ταυτοποιημένα ποιοτικά χαρακτηριστικά αναμένεται να συνεισφέρει σημαντικά σε αύξηση της προστιθέμενης αξίας των προϊόντων του κλάδου. Συγκεκριμένα, στην περιοχή της Θεσσαλίας δεν υπάρχει παρά μόνο ένα προϊόν και συγκεκριμένα η Κονσερβολιά Πηλίου Βόλου (317712 / 14-01-1994 για αναγνώριση ΠΓΕ) ενώ στην περίπτωση του ελαιολάδου δεν υπάρχει προϊόν ΠΟΠ ή ΠΓΕ στην περιοχή της Θεσσαλίας.
2)Παραγωγή προϊόντων έξτρα παρθένου ελαιολάδου εξαιρετικής ποιότητας με υψηλούς βιοδραστικούς δείκτες και με χρήση νέων τεχνολογιών ψυχρής έκθλιψης. Η υψηλή ποιοτική διαβάθμιση των προϊόντων αυτών αναμένεται να αυξήσει την προστιθέμενη αξία του κλάδου.
3) Ολική διαχείριση των αποβλήτων των ελαιοτριβείων (υγρά απόβλητα και φύλλα) με αξιοποίηση τους για παραγωγή προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως ζωοτροφες και συμπληρώματα διατροφής από τοπικες εταιρειες του κλαδου.
Σε όλα τα παραπάνω υπήρχαν αρκετά εκατομμύρια ευρώ στον άξονα 1 του ΠΕΠ αλλα δεν ενεργοποιήθηκε καθόλου η χρηματοδότηση. Ουτε στο νέο ΠΕΠ γράφει κάτι. Η Περιφέρεια μπορούσε και μπορεί να βοηθήσει τους παραγωγούς στα σημεία 1,2,3 παραπάνω. Το ΑΕΠ απο τα δύο αυτα προιόντα είναι περίπου 80 εκατ. ευρώ. Αν έκαναν τα βήματα της περιφέρειας Κρήτης και Πελοποννήσου θα είχαν οι παραγωγοί στην τσέπη τους άλλα 15 εκατ. με περίπου 800.000 ευρώ που θα κόστιζαν τα προγράμματα αυτα απο τον στόχο 1 του ΠΕΠ. Η Κρήτη όμως εφτιαξε δομές. Η Πελοπόννησος επίσης. Η Στερεά επίσης. Ο Αγοραστός όχι.
Οταν αρχίσει η επίσημη προεκλογική περίοδος θα δείτε και τα έγγραφα των κοινοτικών τι λένε για αυτα. Υπομονή.
Είπαμε μόνο δρόμοι και κόμβοι δεν φέρνουν ανάπτυξη.
