Κάθε χρόνο η ανάβαση Πορταριάς και η διεξαγωγή του ράλι προκαλεί αρρυθμίες στην μετακίνηση των κατοίκων και στην λειτουργία των επιχειρήσεων εστίασης στην Πορταριά και την Μακρυνίτσα. Ωστόσο επειδή μετά τον αγώνα όλοι θα πιουν ένα τσίπουρο ή θα βρεθούν στις ταβέρνες της περιοχής… ο θυμός διαρκεί λίγο. Φέτος ωστόσο τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι θεατές λόγω covid-19 απαγορεύτηκε να παρακολουθήσουν τον αγώνα και δυστυχώς για τους διοργανωτές και όσους τους επέτρεψαν την διεξαγωγή του ράλι, ο δρόμος της Κουκουράβας που ήταν η εναλλακτική λύση προσέγγισης και της Μακρινίτσας και της Πορταριάς είναι κλειστός λόγω της ζημιάς που έχει υποστεί από την κακοκαιρία του χειμώνα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ουδείς να μπορεί να φτάσει έστω για ένα καφέ σε Μακρινίτσα και Πορταρία ένα πολύ δυνατό οικονομικά πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου για την περιοχή. Εάν η ανάβαση γινόταν αρχές Οκτωβρίου η οικονομική ζημιά θα ήταν σαφώς μικρότερη… όπως και εάν γινόταν μόλις είχε αποκατασταθεί η βατότητα του δρόμου της Κουκουράβας του οποίου υπογράφτηκε η σύμβαση κατασκευής του έργου. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα… αλλά αυτό προϋποθέτει λογική επεξεργασία και συνεννόηση όσων λαμβάνουν αποφάσεις…
