Σε ανάρτησή του ο Γ.Δημητρακόπουλος σημειώνει:
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ: ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 99ΧΡΟΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ
Η Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» της Λάρισας « γεννήθηκε» το 1922, μια σημαντική χρονιά στην Ελληνική Ιστορία αφού σφραγίστηκε με την Μικρασιατική Καταστροφή και τις τραγικές για τον τόπο και τον Ελληνισμό συνέπειες της. Αυτή η σχέση ανάμεσα στη «γέννηση» της Εφημερίδας και σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός της Ελληνικής Ιστορίας, θα καθορίσει και το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί στη συνέχεια η Εφημερίδα και θα επηρεάσει τη διαμόρφωση των αρχών με βάση τις οποίες θα λειτουργεί.Η « ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» συμπληρώνει σήμερα 99 χρόνια «ζωής», 99 χρόνια στη διάρκεια των οποίων εκτυλίχθηκαν σημαντικά διεθνή, εθνικά και τοπικά γεγονότα στην παρουσίαση των οποίων η εφημερίδα ήταν πάντα παρούσα και κατά τον καλύτερο τρόπο, με σεβασμό στους αναγνώστες της και με αποτέλεσμα η εμβέλεια της να διευρύνεται συνεχώς ώστε να γίνει η πρώτη επαρχιακή εφημερίδα της Ελλάδας αποσπώντας την προσοχή αλλά και τον σεβασμό πολιτικών, στρατιωτικών , κληρικών και προσωπικοτήτων από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά κυρίως των πολιτών που μέσα στις σελίδες της εύρισκαν πάντα θέματα με τα οποία μπορούσαν να ταυτιστούν, ανεξάρτητα από τις απόψεις και την προέλευση τους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε ο ιστορικός εκδότης, ο πατέρας μου, Παναγιώτης Δημητρακόπουλος ο οποίος έγκαιρα πίστεψε στη σημασία του επαρχιακού Τύπου και έδωσε στην εφημερίδα το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής του. Όμως όπως και ο ίδιος πίστευε καμία από τις επιλογές του δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα αν αφενός δεν πλαισιωνόταν από μία ομάδα ικανών συνεργατών σε κάθε τμήμα της εφημερίδας, με τους οποίους και τις οποίες είχε ως αρχή του να έχει άριστες σχέσεις, αφετέρου δεν έδινε τεράστια προσοχή στις σχέσεις της εφημερίδας με τους πολίτες της πόλης και του νομού τη στήριξη των οποίων ανταπέδιδε και με το σημαντικό κοινωνικό έργο που επιτέλεσε.
Έχοντας ζήσει και δουλέψει μέσα στην Εφημερίδα από μικρό παιδί είχα την τύχη να δω την εξέλιξη της από το «μάρμαρο» του τυπογραφείου στη φωτοσύνθεση και είχα την τιμή να γνωρίσω και να μάθω από αυτούς, προικισμένους δημοσιογράφους, άριστους τεχνικούς τυπογραφείου και δραστήριους διοικητικούς υπαλλήλους που όλες και όλοι μαζί υπό την καθοδήγηση του πατέρα μου και με την συστηματική τους εργασία έδωσαν στη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ την περίοπτη θέση που είχε στον περιφερειακό Τύπο της χώρας. Τους τιμώ και τους θυμάμαι όλους και όλες.Με τον θάνατο του πατέρα μου Παναγιώτη Δημητρακόπουλου έκλεισε η λαμπρή περίοδος στην ιστορία της εφημερίδας. Η νέα εποχή στην οποία εισήλθε χαρακτηρίζεται από σημαντικές αλλαγές και στο χώρο του Τύπου και στους χώρους της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνίας, γεγονότα που δημιούργησαν νέες προκλήσεις και που , σύμφωνα και με την παρακαταθήκη που άφησε ο Παναγιώτης Δημητρακόπουλος, καθιστούν επιτακτικό τον επαναπροσδιορισμό των στόχων , του περιεχομένου και του τρόπου λειτουργίας της, με γνώμονα φυσικά την σχέση ανάμεσα στα βασικά μηνύματα που χαρακτήριζαν την ζωή στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την πορεία της στην κοινωνία και τις νέες συνθήκες που έχουν πλέον δημιουργηθεί.
Η νέα προσωρινή ‘διοίκηση’ που υφάρπασε τα ηνία της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ με δόλιο τρόπο προς το παρόν τα διατηρεί εκμεταλλευόμενη την ασθένεια της μητέρας μου. Προ παντων, δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις σημαντικές αυτές επιταγές διότι τα κίνητρα της δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορία και τις αρχές της εφημερίδας ούτε με το λειτούργημα της δημοσιογραφίας. Η επιθυμία του πατέρα μου αλλά και η βούληση του όπως προκύπτει από τη διαθήκη του ήταν να βρεθώ ΕΓΩ στο τιμόνι της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και εις πείσμα ορισμένων, εκεί θα βρεθώ σύντομα ώστε με σύνεση, εργατικότητα και προσοχή η εφημερίδα να ανακτήσει τις αρχές , τους προσανατολισμούς της και τη σχέση της με την κοινωνία όπως παλαιότερα. Χρόνια Πολλά και του χρόνου 2022 να γιορτάσουμε τα εκατό χρόνια όλες και όλοι μαζί στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τάκη Δημητρακόπουλου!!!
