ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΛΥΚΟΠΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Σημειώνει σε ανάρτηση του στη προσωπική του σελίδα στο FB ο γνωστός συμπολίτης παιδίατρος Γιώργος Χαριτος:
“Ωρα 23.10. Εχθες το βραδυ. Βλεπουμε μια ταινια. Ξαφνικα, «Γιωργο, κατι καιγεται», φωναζει η γυναικα μου. «Γαμωτο», ειπα και πεταγομαι. Για μια στιγμη ημουν σιγουρος, οτι ειχα αφησει την τοστιερα στην πριζα. Κοιταω…οχι, ολα καλα. Περπαταω γρηγορα προς το χωλ. Η οσμη γινεται εντονοτερη. Κοιταω τον πινακα με τις ασφαλειες. Ολα καλα κι εδω. Μου ρχεται αναλαμπη : Το πορτατιφ με την δυνατη λαμπα που τα παιδια αφηνουν ανοικτο οταν κοιμουνται. «Καποιο χαρτι θα ακουμπα επανω ή καποιο λουτρινο», σκεφτηκα. Τρομαξα. Εισβαλλω βιαστικα στο παιδικο δωματιο. Τα παιδια ξυπνουν τρομαγμενα. Ελεγχω κι εδω…ολα καλα ομως. Ευτυχως.
Να μην σας τα πολυλογω, βγαινω στο μπαλκονι. Απνοια και οσμη αφορητη παντου. Η ατμοσφαιρα του Βολου ειναι. «Αντε βρε καρκινε, εσυ ησουν και με κοψοχολιασες βρε ;», σκεφτηκα. Ηρεμησα, χαμογελασα και συνεχισα την ταινια στο Νετφλιξ”….
