Η προεκλογική περίοδο που δείχνει να ξεκίνησε στρέφει την προσοχή στις εθνικές εκλογές με αποτέλεσμα οι Περιφερειακες και Δημοτικές να μπαίνουν προσωρινά σε δεύτερη μοίρα καθώς ούτως ή άλλως θα γίνει του χρόνου τον Οκτώβριο.
Ο τυχερός της πολιτικής συγκυρίας είναι ο Περιφερειάρχης, ο οποίος όχι μόνο ευνοείται απο το 42% του εκλογικού νόμου, αλλά δεν έχει και αντίπαλο στο περιφερειακό συμβούλιο πάρα τις φιλότιμες προσπάθειες που γίνονται. Μάλιστα σήμερα δεν είναι δεδομένο ότι η αντιπολίτευση θα βρεθεί εκ νέου σε ένα ψηφοδέλτιο για να διεκδικήσει την ανατροπή του καθεστώτος που έχει εγκαθιδρύσει ο κ. Αγοραστός από το 2009 με την ψήφο φυσικά των πολιτών.
Οι Περιφερειακες εκλογές έχουν έντονα πολιτικά αλλά και τοπικά χαρακτηριστικά. Η πολιτική συγκυρία του ανταγωνισμού ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ δεν αφήνει πολλά περιθώρια δημιουργίας εκ νέου ενός ψηφοδελτίου στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, κλίμα που βολεύει όσους όσους συνυπάρχουν αρμονικά με τον κ. Αγοραστό, ο οποίος φροντίζει να διεισδύει πολιτικά κυρίως στο χώρο του ΠΑΣΟΚ έχοντας ως πλεονεκτημα τις χρηματοδοτήσεις που διαχειρίζεται. Το καθεστώς Αγοραστού σήμερα δείχνει ανίκητο, καθώς δεν υπάρχει αντίπαλο δέος σε επίπεδο προσώπου υποψήφιου Περιφερειάρχη , αλλά και ούτε δεδομένη πολιτική απόφαση ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα πάνε και πάλι μαζί στις Περιφερειακες εκλογές.
Το πρώτο λοιπόν που οφείλουν τα δύο κόμματα να ξεκαθαρίσουν είναι καταρχήν εάν θα είναι και πάλι μαζί και μετά ποιος θα είναι απέναντι στον Αγοραστό, ο οποίος πάρα την εικόνα επιτυχίας που παρουσιάζει, όλοι λείπουν ότι πρόκειται για έναν μέτριο Περιφερειάρχη Τροχονόμο Διαχειριστή των σημαντικών κονδυλίων που διαχειρίζεται ο θεσμός χωρίς όραμα για την Θεσσαλία. Εάν οι εκλογές γίνουν το Φθινόπωρο, ίσως δεν είναι αργά για να υπάρξει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση Περιφερειακής εξουσίας από τις δυνάμεις της δημοκρατικής παράταξης, αν και υπάρχει ο κίνδυνος το εκλογικό αποτέλεσμα και οι μετέπειτα εξελίξεις να υπαγορεύουν στο ΠΑΣΟΚ να δει “φιλικά” και τον Κ.Αγοραστό.
Ας είμαστε ειλικρινείς… Η δημιουργία μετώπου των προοδευτικών/ σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων στις δημοτικές και Περιφερειακες εκλογές κινδυνεύει για μια ακόμη φορά να υποταχθεί στο μικροκομματικο συμφέρον και σχεδιασμό και όχι στο συμφέρον του τόπου. Οι προοδευτικές δυνάμεις δε, δεν μπορεί να συγκολλούνται εκλογικά και μόνο… οφείλουν να λειτουργούν συνεργατικά καθ’ όλη την πολιτική περίοδο της αντιπολίτευσης στις τοπικές κοινωνίες, ώστε οι ζυμώσεις που οφείλουν να υπάρξουν στη συνέχεια να επικυρώνουν στα πρόσωπα και τις πολιτικές, την κοινή αγωνία για μία αλλού τύπου -σοιαλδημοκρατική- τοπική και Περιφερειακή διακυβέρνηση.
