Στη στήριξη της υποψηφιότητας Χάρη Δούκα προέβη με ανάρτησή του ο σύζυγος της Φώφης Γεννηματά, Ανδρέας Τσούνης.
Σε ανάρτησή του αναφέρει για τον Χάρη Δούκα:
ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΗ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου αναδείχθηκε το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ. Η στρατηγική μας ηττήθηκε κατά κράτος. Η επιλογή του μικρού, κλειστού και φοβικού κόμματος δεν απέδωσε τους αναμενόμενους καρπούς στην κάλπη. Παρ’ όλο ότι υπήρχε ακόμα μια μικρή άνοδος των ποσοστών του Κινήματος, η απουσία πειστικής εναλλακτικής πρότασης εξουσίας απέναντι στην Νέα Δημοκρατία εμπόδισε την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ ως αντίπαλο δέος στον Κ. Μητσοτάκη και το κόμμα του.Οι λόγοι είναι λίγο πολύ γνωστοί.
Το προσωπικό επικοινωνιακό έλλειμμα του Ν. Ανδρουλάκη συνδυάστηκε με την αποξένωση του ιδιαίτερα αξιόλογου και αποδεδειγμένα αξιόμαχου στελεχιακού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ. Του καλύτερου πολιτικού προσωπικού που διαθέτει η χώρα κατά γενική ομολογία. Ενός πραγματικού πολιτικού υπερόπλου, που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ τα τελευταία 3 χρόνια. Αλήθεια, πως μπορείς να είσαι Πρόεδρος, αν δεν εμπιστεύεσαι τα σύνολο των στελεχών σου και δεν τους δίνεις ρόλους;Αντίθετα ακολουθήθηκε η στρατηγική του ώριμου φρούτου: ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί και μείνουμε μόνοι ως αντίπαλο δέος της Νέας Δημοκρατίας κι όταν βαρεθεί η κοινωνία τον Κ. Μητσοτάκη, θα επιλέξει νομοτελειακά τον Ν. Ανδρουλάκη για Πρωθυπουργό.
Τόσο πολύ είχε πιστέψει η ηγετική ομάδα το αφήγημα της που υποστήριζαν ότι, για αρχή, στις Ευρωεκλογές θα ήμασταν δεύτερο κόμμα και μετά πολύ σύντομα Κυβέρνηση. Τόσο απλά, τόσο ονειρικά, τόσο άκοπα.Τα αποτελέσματα της κάλπης δεν διέλυσαν μόνο τις πομφόλυγες στο μυαλό της ηγετικής ομάδας, επέσυραν και την σφοδρή και απόλυτα δικαιολογημένη αντίδραση του συνόλου σχεδόν της κοινοβουλευτικής ομάδας και του στελεχιακού δυναμικού.Έτσι φτάσαμε στην εκλογική αναμέτρηση της 6ης Οκτώβρη, όπου 5 στελέχη αμφισβήτησαν ευθέως την ικανότητα του Ν. Ανδρουλάκη να παραμείνει Πρόεδρος, διατεινόμενοι ο καθένας ότι είναι καλύτεροι. Προσωπικά πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία μεταξύ αυτών θα ήταν πολύ καλύτεροι του Νίκου.
Έτσι δημιουργήθηκε ένα άτυπο δίπολο μεταξύ αυτών που θα ήθελαν να παραμείνει Πρόεδρος ο Ν. Ανδρουλάκης και αυτών που ήθελαν αλλαγή ηγεσίας.Φτάνοντας όμως στον δεύτερο γύρο της Κυριακής, βλέπουμε ότι δεν είναι τόσο έντονη η επιθυμία αλλαγής ηγεσίας, άμεσα, αλλά αφήνεται να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να παραμείνει στην θέση του ο εν ενεργεία Πρόεδρος, μέχρι την επόμενη οριστική πλέον απομάκρυνση του, προφανώς στις επόμενες εθνικές εκλογές. Εξυπακούεται ότι με αυτό το σκεπτικό, τα σχέδια για κυριαρχία στην πολιτική ζωή του τόπου θα παραμείνουν όνειρα. Το χειρότερο όμως είναι ότι διαιωνίζεται με αυτόν τον τρόπο η λογική του μικρού κόμματος, με την προσδοκία ότι το 2027 θα γίνει η αλλαγή ηγεσίας που θεωρητικά όλοι επαγγέλονταν άμεσα και η οποία θα ήταν ενωτική, περιεκτική και θα απογείωνε το ΠΑΣΟΚ.
Μέχρι τότε βέβαια θα έχουμε δώσει το φιλί της ζωής σε έναν ημιθανή ΣΥΡΙΖΑ, για να επανακάμψει ως αξιόλογη πολιτική δύναμη και να μας ανταγωνίζεται για την κυριαρχία στην Αντιπολίτευση και φυσικά η Νέα Δημοκρατία και ο Κ. Μητσοτάκης προσωπικά μπορούν και ήδη έχουν ξεκινήσει να κάνουν σχέδια για μια 3η τετραετία διακυβέρνησης του τόπου, με ακόμα πιο ολέθρια για την χώρα αποτελέσματα.Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα: ποια είναι η εναλλακτική επιλογή που έχουμε; Εκ του αποτελέσματος η μόνη επιλογή είναι ο Χάρης Δούκας. Ένα στέλεχος που διακρίθηκε από την εκλογική του νίκη στον Δήμο Αθηναίων, νικώντας τον εκλεκτό του καθεστώτος Μητσοτάκη, Κ. Μπακογιάννη. Θα αναρωτηθούν κάποιοι, είναι αυτό αρκετό; Είναι έτοιμος ο Χάρης για τον ρόλο του Προέδρου και αυριανού Πρωθυπουργού;
newsbomb.gr
