Όταν ήμουν μικρός θυμάμαι με γλυκιά ανάμνηση τώρα που το σκέφτομαι τον γύρο της εκκλησίας στην Ανάληψη του Βόλου πίσω από τον πάτερ Ιωάννη, ως μέλος της ομάδας του Κατηχητικού. Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να θυμηθώ ωστόσο -έχουν περάσει και σαράντα χρόνια βλέπετε- εάν το ύφος μου ήταν αυτό της περηφάνιας που κρατούσαμε τα εξαπτέρυγα ή του άγχους μην κάνουμε κανένα λάθος… Να είναι καλά πάντως ο Χρήστος Μπουκώρος με την Ζέττα Μακρή που με έκαναν να γυρίσω τόσο πίσω…
