Του Γιάννη Αναστασίου
Η συζήτηση στη Βουλή για τις τηλεφωνικές υποκλοπές ανέδειξε την σωστή επιλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, να καταγγείλει και να διαχειριστεί θεσμικά την δύσοσμη αυτή υπόθεση, που φέρνει μνήμες άλλων εποχών του κράτους της δεξιάς και του παρακράτους της.
Το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε και ο Πρόεδρος του στέλνει σαφώς το μήνυμα ότι και αυτόνομη θα είναι η προοδευτική / σοδιαλδημοκρατική του πορεία… και δεν θ’ ανεχθεί παρακρατικά παιχνίδια με τους θεσμούς, το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία, που στόχο έχουν την πολιτική ομηρεία του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ δείχνει για μια ακόμη φορά με την στάση του ότι, ήταν και παραμένει κόμμα αρχών και αξιών, ένα κόμμα που δεν σιωπά οταν θίγονται τα αυτονόητα στην λειτουργιά της Δημοκρατίας και του πολιτεύματος.
Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι περιοδεύων πολιτικός θίασος. Ανακτά πολιτική αξιοπιστία γράφοντας εκ νέου το προοδευτικό συμβόλαιο με τους πολίτες και την ελληνική κοινωνία , έχοντας ως προίκα το μεγάλο του έργο και προσφορά… με κορυφαίο τελευταίο παράδειγμα την πολιτική του πατριωτική στάση για τη διάσωση της χώρας, έστω και εάν αυτή, την πλήρωσε πολιτικά, επομιζόμενο όλες τις αμαρτίες τις μεταπολιτευσης για τις οποίες φυσικά φέρει επίσης στο ακέραιο μερίδιο ευθύνης.
Η ανάκτηση της αξιοπιστίας του ΠΑΣΟΚ επιτυγχάνεται με το τρίπτυχο αξιόπιστα, νέα πρόσωπα και γενιά στο προσκήνιο, προτάσεις και πρόγραμμα ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο, που στον πυρήνα του έχει την κοινωνική δικαιοσύνη και την άμβλυνση των ανισοτήτων, καθώς και με τη προσήλωσή του στις αρχές και τις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας και της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης.
Το ΠΑΣΟΚ ως πολιτικός ζωντανός και δημοκρατικός οργανισμός, οφείλει να υπερασπίζεται στην πολιτική συγκυρία, τους θεσμούς και το πλαίσιο λειτουργίας της Δημοκρατίας, όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο ή σε θέματα μείζονος ενδιαφέροντος όπως οι υποκλοπές… οφείλει και στις τοπικές κοινωνίες να πρωταγωνιστεί στην υπεράσπιση της ιδεολογικής του ταυτότητας και στις προσπάθειες κακοποίησης ή ευτελισμού της Δημοκρατίας και της λειτουργίας των θεσμών της σε όλα τα επίπεδα.
Ο οχετός και οι ύβρεις Μπέου εις βάρος δημοσιογράφων και των πολιτικών του αντιπάλων… αποτελεί πράγματι προσωπικό θέμα… προσωπικό θέμα του κάθε προοδευτικού πολίτη που οφείλει να υπερασπίζεται τη δημοκρατία όταν βιάζεται, που οφείλει να ορθώνει ανάστημα απέναντι στις φασίζουσες πρακτικές κάθε λογής εξουσίας, πόσο δε μάλλον απέναντι σε έναν Δήμαρχο, όπως ο Μπέος στη πόλη του Βόλου.
Η περίπτωση δε Μπέου είναι λάθος να θεωρείται μόνον τοπικό ζήτημα, διότι , ο μπεϊσμός ως πολιτικό φαινόμενο αποτελεί πανελληνίως ένα επικίνδυνο για τη δημοκρατία, λαϊκίστικο μόρφωμα που δυστυχώς έχει καταφέρει οριζόντια να αποκτά στις δημοτικές εκλογές πλειοψηφικά εκλογικά χαρακτηριστικά στα ακροατήρια των πολιτικών κομμάτων.
Μα συνέχεια θα ασχολούμαστε με το να βγάζουμε ανακοινώσεις εναντίον του Μπέου, θα υπερασπιζόμαστε όσους βρίζει… θα ρωτήσει κάποιος; ΝΑΙ, είναι η απάντηση… διότι τα κόμματα δεν είναι λέσχες μπριτζ… αλλά πολιτικοί οργανισμοί ιδεολογίας, αρχών και αξιών, πυλώνες λειτουργίας της Δημοκρατίας. Όπως πυλώνες λειτουργίας της Δημοκρατίας είναι τα πολιτικά πρόσωπα, οι δημοτικές παρατάξεις, οι δημοσιογράφοι και η ελευθεροτυπία.
Η οφειλόμενη παρέμβαση των κομμάτων και των οργάνων τους – σε τοπικό επίπεδο η Νομαρχιακή τους Επιτροπή- σε πολιτικά ανώμαλες, φασίζουσες και λούμπεν καταστάσεις, είναι αυτονόητα επιβεβλημένη, όταν εκπροσωπείς το βαρύ όνομα του ΠΑΣΟΚ και τη δημοκρατική παράταξη σε έναν τόπο.
Το ΠΑΣΟΚ και οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις, οφείλουν ν’ αντισταθούν και να πρωτοπορούν σε ότι “λερώνει” το πολιτικό ήθος και ύφος της τοπικής εξουσίας, επιβάλλοντας φασίζουσες λογικές και πρακτικές στον πολιτική πραγματικότητα της πέμπτης σε μέγεθος μεγαλύτερης πόλης της χώρας.
Πολιτικά παιχνίδια στα όρια της Δημοκρατίας δεν επιτρέπονται από κόμματα αρχών και τους εκπροσώπους τους στον δημόσιο λόγο τους, ή με την δημόσια εκκωφαντική σιωπή τους. Σε λιγότερο από ένα χρόνο θα γίνουν εθνικές εκλογές και σε έναν χρόνο δημοτικές εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να είναι ξεκάθαρο απέναντι στον μπεϊσμό, όχι τάχα αγνοώντας τον όταν ασχημονεί κατά των θεσμών και των παραγόντων της ομαλής πολιτικής λειτουργίας στη πόλη, αλλά ορθώνοντας πολιτικό λόγο και ανάστημα, που θα καταδεικνύει στους δημοκρατικούς πολίτες πρωτίστως την απόσταση που οφείλουν να έχουν από τέτοια πολιτικά φαινόμενα.
Η θεσμική στάση αρχών του Νίκου Ανδρουλάκη στην υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών δείχνει στον παραλληλισμό της τοπικής πολιτικής συγκυρίας, τον δρόμο υπεράσπισης της δημοκρατικής ομαλοτητας και λειτουργίας.
Η εκπροσώπηση ενός κόμματος με αρχές και ιστορία -και τοπικά- όπως το ΠΑΣΟΚ, είναι βαριά ως φορτίο. Δεν απαιτεί μόνο πολιτική επάρκεια, κυρίως απαιτεί καθαρό πολιτικό λόγο και στίγμα και για την χώρα και για τον νομό και την πόλη. Δεν πηγαίνει ένα κόμμα σε εθνικές εκλογές και Δημοτικές εκλογές με έναν Δήμαρχο σαν τον Μπέο, επιτρέποντας σε τμήματα των ψηφοφόρων του να θεωρούν πως η πολιτική επιλογή της ψήφου στον Μπέο, είναι συμβατή με την ιδιότητα του ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ.
Οι πεθερές, οι φίλοι, τα αδέρφια και ξαδέρφια των στελεχων του ΠΑΣΟΚ, έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν Μπέο, οφείλουν να γνωρίζουν ωστόσο, ότι αυτό δεν είναι επιλογή ΠΑΣΟΚ. Αυτό το γνωρίζουν όμως όταν τους το λες, όχι όταν το ΠΑΣΟΚ σιωπά και θεωρεί ότι, ενώ το φτύνουν στον πυρήνα των αρχών και των αξιών του… πως βρέχει.
Υπάρχουν όρια στα πολιτικά παιχνίδια και στη στρατηγική των κομμάτων, ώστε να μην δυσαρετηθούν οι ψηφοφόροι απ’ όπου και εάν προέρχονται. Αυτά τα όρια στα πολιτικά κόμματα τίθενται ωστόσο αντικειμενικά βάση αυτών που δηλώνει το καθένα ότι εκπροσωπεί και όχι βάση τι νομίζουν ορισμένοι ότι εκπρόσωπει. Όταν ο Μπέος θα ασχημονεί κατά της Δημοκρατίας και της λειτουργίας της, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να τον βάζει πολιτικά στον “βόθρο” που βρίσκεται και όχι να του δίνει το δικαίωμα να θεωρεί ότι, το ΠΑΣΟΚ φοβάται την εκλογική δύναμη των λίγων ψηφοφόρων του που τον επιλέγουν. Στις εθνικές εκλογές οι πολίτες δεν θα επιλέξουν το ΠΑΣΟΚ επειδή έβαλε τον Μπέο στη θέση του… μπορεί όμως να μην το επιλέξουν -μολονότι λέει ότι ανακτά εκ νέου την πολιτική του αξιοπιστία-, εάν κανεί εκπτώσεις τοπικά σε θέματα αρχών και αξιών, εκεί δηλ που δεν πρέπει.
Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν και δεν είναι μικρό…ας μην το μικραίνουν ορισμένοι που δεν συνειδητοποιούν -ή κάνουν πως δεν συνειδητοποιούν – το βάρος της εκπροσώπησης του. Ας σοβαρευτούν… Θυμίζω ότι η πρώην Γραμματέας της Ν.Ε οπότε χρειάστηκε έδειχνε με τις ανακοινώσεις της Ν.Ε, ότι το τοπικό ΠΑΣΟΚ ήταν απέναντι στις ασχήμιες του μπεϊσμού … οι νέοι άνθρωποι του Οργάνου επί προεδρίας του Ν.Ανδρουλάκη, τι ακριβώς δείχνουν σήμερα, ποιο είναι το μήνυμα στέλνουν στην τοπική κοινωνία; Του φόβου που ψαρεύει ψηφοφόρους στα θολά νερά του μπεϊσμού; Ο Πρόεδρος του κόμματος πάντως αν κάτι έχει αποδείξει σαφώς, είναι ότι δεν χαρακτηρίζεται από φόβο και πολιτική ανεπάρκεια και έλλειψη στην υπεράσπιση των αρχών και αξιών της παράταξης και της Δημοκρατίας.
