Τρία χρόνια Νέα Δημοκρατία, τρία χρόνια πολιτικές ξεριζώματος κάθε δημόσιου, δημοκρατικού αλλά και βιοτικού επιτεύγματος και κατάκτησης σε αυτήν την χώρα. Η ισοπεδωτική νεοφιλελεύθερη πολιτική κάνει αυτήν την χώρα να μαρμαίρει, να τρέμει δηλαδή, προκαλώντας σύνδρομα ανάλογα του τίτλου, στους πολίτες της. Το αντεργατικό νομοσχέδιο, ο νόμος Κεραμέως, η αδυναμία ελέγχου έως αμέλειας συνεπειών της κλιματικής κρίσης σαν και αυτές στην Βόρεια Εύβοια και στις χιονοπτώσεις στην Αττική, πιθανά αντηχούν ως συμπτώματα στην βαριά νόσο ΠΑΠ που ακολουθεί. Πανδημία , ακρίβεια, πόλεμος σφυροκοπούν καθημερινά οι βολές των επιτελικών τον ελληνικό λαό.
27.000 και πλέον νεκροί μας στοιχειώνουν και αυτοί διαλύουν το ΕΣΥ, το εκποιούν μέσω ΣΔΙΤ, η πρωτοβάθμια περίθαλψη στα τάρταρα, οι εμβολιασμοί μόνο στις διαφημίσεις στα φιλικά ΜΜΕ και ο ιός είναι εδώ. Οι λογαριασμοί ήρθαν στο κάθε ελληνικό σπίτι διαλύοντας τον οικιακό προϋπολογισμό και αυτοί πουλάν την ΔΕΗ, τα δίκτυα και κάνουν βίαια απολιγνιτοποιήση. Ο πληθωρισμός πέρασε από το 9 % πριν να ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ο μισθός δεν φτάνει για τις 15 ημέρες του μήνα. Και τώρα ζούμε το «κυλώνειο άγος των ωνίων» το σύνδρομο του super market, του να τρέμεις δηλαδή μπροστά σε ένα πακέτο μακαρόνια. Εδώ αυτοί εγκαταλείψαν την ανέκαθεν φιλειρηνική πολιτική της Ελλάδας, στέλνουν όπλα, δημιουργούν εχθρούς, η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική πάει περίπατο και η Ελλάδα γίνεται μέρος του προβλήματος και όχι η λύση.
Μοιάζει λίγο με τον μύθο του Σίσυφου, ανεβάζεις την κοτρώνα στην κορυφή, βγάζεις την χώρα από τα μνημόνια, που αυτοί δημιούργησαν, ρυθμίζεις το χρέος, στήνεις νοσοκομεία και παιδεία στα πόδια τους, βάζεις το κοινωνικό κράτος σε τροχιά και επάνω στην βαθιά ανάσα ξανά μανά Γιάννη τα ξύλα, πάλι καταστροφή και ισοπέδωση, από τους ίδιους σε λίγο πιο ακροδεξιά version. Ε αυτό ,φίλοι και σύντροφοι, είναι και το διακύβευα του συνεδρίου, του τρίτου συνέδριου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Είναι αυτό που θέλουν να ακούσουν οι Έλληνες, ποιος, τι και με τίνι τρόπω, θα έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Σε αυτό το ρητορικό ερώτημα, γνωρίζουμε την απάντηση, υπάρχει ιστορία, έχουμε εμπειρία και μετρήσιμα αποτελέσματα, κάνουμε αυτοκριτική, που πρέπει να γίνει ευρύτερη, έχουμε άξιο πρόγραμμα και η πρόταση οφείλει να είναι η δεύτερη φορά αριστερά. Πραγματικά δεν περισσεύει κανείς, άλλωστε αυτή είναι και η απαίτηση των καιρών. Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί από ανθρώπους έντιμους, με όραμα, ικανούς για το καλό των πολλών και όχι για ένα ολιγαρχικό κατεστημένο που τακτοποιεί ημετέρους και κουμπαριές.
Συνασπισμός ριζοσπαστικής αριστεράς, προοδευτική συμμαχία, μία αράδα τίτλοι που υποδηλώνουν ευρυχωρία, πολυτασικότητα, σύνθεση από την αριστερά και τα κινήματα στην κεντροαριστερά και την σοσιαλδημοκρατία, έως και το δημοκρατικό κέντρο. Ε αυτό είναι και η ομορφιά, η ζωντάνια, οι αντιθέσεις και η σύνθεση που κρατούν ζωντανό και δημιουργικό αυτόν τον πολιτικό χώρο. Ένα κόμμα εξουσίας με ποσοστά πάνω από 30% δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Η «μάχη» των τάσεων και η «καμαρίλα» είναι ένα μιντιακό κατασκεύασμα που προσπαθεί με προπαγανδιστικούς και οπαδικούς όρους να διαλύσει την ώσμωση των ιδεών του χώρου. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ το γνωρίζουν, τα δε στημένα μαγαζιά το χρησιμοποιούν για την συσπείρωση των οπαδών τους, αλλά αυτό δείχνει δεντράκι μπροστά στο δάσος του μεγάλου κάδρου. Θητείες ,ένα μεγάλο θέμα που έθεσε και ο πρόεδρος, ναι δεν περισσεύει κανείς , ενθυμούμενος την ένδεια στελεχών το 15. Είναι όμως αριστερή πολιτική οι καριέρες ? Να άλλη μια καλή ερώτηση για το συνέδριο. ¨Όπως και το ερώτημα ποιός παράγει την πολιτική, μία κεντρική επιτροπή, κάτι σαν δεξαμενή σκέψης από άξιους και αντιπροσωπευτικά ανάλογους συντρόφους, περιφερειακά, συντεχνιακά ή συνδικαλιστικά ή από τους surer stars των καναλιών, είναι θέματα ειδικά, που ελάχιστα ενδιαφέρουν το πλατύ κοινό και σίγουρα θα λυθούν στο συνέδριο.
Ξαναγυρίζοντας στην επαγγελματική διαστροφή του τίτλου, επισημαίνω ότι στέλνουμε σαν Μαγνησία εκατό περίπου αντιπροσώπους στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, για να συμμετέχουν στις διεργασίες σε ένα γόνιμο και παραγωγικό διάλογο γιατί οι «καιροί ου μενετοί» και ο ελληνικός λαός μας δείχνει για το αύριο. Παρεμπιπτόντως η πολιτική μαρμαρυγή , όπως και η κολπική και η κοιλιακή αν δεν πάει καλά με τα φάρμακα, ανατάσσεται με ηλεκτροσόκ , απινίδωση δηλαδή από το ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και τον πρόεδρο μας Αλέξη Τσίπρα.
Μάνθος Δραμητινός
Ιατρός καρδιολόγος.
Συντονιστής ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Μαγνησίας
