Σε ανάρτησή της η πρόεδρος της δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου αναφέρει:
Συμπληρώνονται σήμερα 49 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας. Είναι μια μέρα τιμής και οφειλής σε όλους όσους αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών και έβαλαν τα θεμέλια της μεταπολίτευσης. Με κορυφαία πράξη αντίστασης την εξέγερση του Πολυτεχνείου, που σημάδεψε ανεξίτηλα τη σύγχρονη Ελλάδα και διατηρεί, μισό αιώνα μετά, το συμβολικό και συναισθηματικό της φορτίο.
Έχει, ωστόσο, η επέτειός μας και την πένθιμη όψη της. Η πληγή της Κύπρου είναι ανοικτή και πονάει διαχρονικά τον ελληνισμό. Χρέος μας είναι να μην ξεχάσουμε ποτέ και να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίλυση του Κυπριακού. Δίχως να υποχωρούμε από τις εθνικές μας θέσεις και με απόλυτη προσήλωση στο διεθνές δίκαιο.
Η δημοκρατία στην Ελλάδα είναι εδραιωμένη, θεσμικά και ιδεολογικά. Σκεφτόμαστε και μιλάμε ελεύθερα, συνυπάρχουμε ειρηνικά και προοδεύουμε, συμφωνούμε και διαφωνούμε συντεταγμένα. Ποτέ όμως η δημοκρατία δεν είναι στατική και δεδομένη. Έρχεται συνεχώς αντιμέτωπη με προκλήσεις, τόσο εξωτερικές, σε μια εξαιρετικά ασταθή πραγματικότητα, όσο και εσωτερικές, που συχνά η ίδια αναπαράγει. Πολλά αλλάζουν στον κόσμο μας, που κρύβει κινδύνους, εντάσεις και ανατροπές.
Σήμερα δεν μπορούμε να γιορτάσουμε. Το πολίτευμά μας είναι ασφαλές, το περιβάλλον όχι. Για άλλο ένα καλοκαίρι, η χώρα μας βιώνει δραματικές στιγμές στο μέτωπο των πυρκαγιών. Οι πυροσβέστες μας, οι Ένοπλες Δυνάμεις, οι εθελοντές, όσοι επιχειρούν στις πιο αντίξοες συνθήκες, επιδεικνύουν ηρωισμό και δίνουν το παράδειγμα. Τους είμαστε ευγνώμονες. Οι εταίροι μας, καθώς και άλλες χώρες, από την πρώτη στιγμή εξέφρασαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους. Τους οφείλουμε βαθιές ευχαριστίες.
Κανείς δεν μπορεί μόνος να βρει την απάντηση στην κλιματική κρίση που δοκιμάζει τον πλανήτη. Η αντιμετώπισή της προϋποθέτει διεθνή συντονισμό και ευρύτατες συνέργειες με επίκεντρο την εμπέδωση της περιβαλλοντικής συνείδησης, πριν είναι πολύ αργά για όλους μας. Καταστρέφεται ανεκτίμητο φυσικό κεφάλαιο, χάνονται περιουσίες, απειλούνται ανθρώπινες ζωές.
Η προστασία του περιβάλλοντος είναι το πιο σημαντικό στοίχημα της εποχής μας. Μια μάχη που πρέπει να δώσουμε όχι μόνο για το παρόν μας, αλλά και για τις γενιές που έρχονται.
