Εικόνα πλήρους εγκατάλειψης παρουσιάζει το σπίτι στο οποίο έζησε περίπου 18 χρόνια η «τραγουδίστρια της νίκης» Σοφία Βέμπο στον Βόλο. Το οίκημα, που παραμένει αναξιοποίητο και παρουσιάζει σημάδια κατάρρευσης, βρίσκεται σε ένα στενό στο κέντρο της πόλης.
Το εγκαταλειμμένο σπίτι άνηκε μέχρι το 1923 στην οικογένεια Μπέμπου (αυτό ήταν το αληθινό τους επίθετο), όπως επιβεβαιώνεται και από το πωλητήριο, που συντάχθηκε σε συμβολαιογραφείο του Βόλου, στις 30 Απριλίου του 1923, με βάση το οποίο η οικογένεια Μπέμπου το πούλησε στον Δημήτριο Παπαχατζή, τον σημερινό ιδιοκτήτη, αλλά και το ότι το οίκημα αποτελεί μια πραγματική χωματερή στο κέντρο της πόλης, επικίνδυνο για τη δημόσια Υγεία.
Ο πρώην υπουργός και αντιπρόεδρος της Βουλής Γ. Σούρλας είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε το σπίτι της οικογένειας Μπέμπου το 2015, όπως συμπεραίνεται και από τις αφηγήσεις των σημερινών ιδιοκτητών του ακινήτου. Μάλιστα ο κ. Σούρλας είχε ζητήσει με επιστολή του προς τον πρώην υπουργό Πολιτισμού και την Περιφέρεια Θεσσαλίας, να αξιοποιηθεί το σπίτι της Βέμπο και να γίνει χώρος αναφοράς για την τραγουδίστρια της Νίκης, που ταυτίστηκε με το έπος του 1940 και κατέστη εθνικό σύμβολο. Βέβαια η επιστολή κάθε άλλο ελήφθη υπόψη απ’ αυτούς που την παρέλαβαν και έτσι σήμερα το διώροφο κτίριο παραμένει εγκαταλειμμένο και κατεστραμμένο από τους κατά καιρούς ενοίκους του.
Η Βέμπο ταμίας σε κατάστημα του Βόλου
Η οικογένεια Μπέμπου (Βέμπο) είχε εγκατασταθεί στο σπίτι το 1914, με την υπογραφή της ελληνοτουρκικής συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών που συνομολόγησε η κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου, οπότε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, επιστρέφοντας στη Τσαριτσάνη και από εκεί στον Βόλο. Η Σοφία ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Γεννήθηκε στην Καλλίπολη της Θράκης, στις 10 Φεβρουαρίου 1910. Ο πατέρας της Θανάσης, εργαζόταν ως καπνεργάτης, ενώ είχε τρία αδέρφια, την Αλίκη, τον Τζώρτζη και τον Ανδρέα. Το όνομα Βέμπο επέλεξε η ίδια να υιοθετήσει, κάνοντας και τις απαραίτητες νόμιμες διαδικασίες, επειδή έτσι (εσφαλμένα) είχε συνηθίσει να προφέρει το όνομά της το κοινό.
Η Σοφία πήγε σχολείο στο Βόλο, ενώ αναγκάστηκε να εργάζεται από πολύ νωρίς, λόγω φτώχειας. Εργάστηκε ως ταμίας στο κατάστημα «Φλωριά» του Βόλου. Παράλληλα της άρεσε η μουσική και αγοράζοντας μία κιθάρα, άρχισε να εξασκείται σ΄ αυτή, με τη βοήθεια της φίλης της Μαρίτσας Χασάπη.
Τον Σεπτέμβριο του 1933 αποφάσισε να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, να βρει τον αδελφό της Τζώρτζη, που σπούδαζε εκεί και που είχε καιρό να στείλει γράμμα στην οικογένεια. Έτσι παίρνοντας την κιθάρα της επιβιβάστηκε στο ατμόπλοιο «Κεφαλληνία», όπου στη διάρκεια του ταξιδιού της άρχισε με την κιθάρα της το τραγούδι. Σε ελάχιστο χρόνο όλοι οι επιβάτες του πλοίου και το πλήρωμα βρίσκονταν γύρω της και την χειροκροτούσαν, ενθουσιασμένοι από τη φωνή της. Αυτή θεωρητικά ήταν και η πρώτη δημόσια εμφάνιση της Σοφίας. Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της μετατράπηκε σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο. Η ελληνική Πολιτεία ποτέ δεν ήρθε σε συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες του οικήματος, για να το αποκτήσει και να το αξιοποιήσει. Να γίνει μουσείο ή χώρος αναφοράς για τη Σοφία Βέμπο, για την Ελληνίδα που διακρίθηκε για την πατριωτική και κοινωνική της προσφορά.
Πηγή: Θεσσαλία, gossip.gr
