Μετά το άγαλμα του Ιάσονα, σειρά για την … περατζάδα του Υπουργού Υγείας κ. Γεωργιάδη από τον Βόλο, είχε το Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο Βόλου.
Μόνο που αυτή τη φορά δεν ψάχναμε το χρυσόμαλλο δέρας, αλλά μια στοιχειώδη δέσμευση για τη δημόσια υγεία που, όπως φαίνεται, παραμένει «μύθος» για την κυβέρνηση της ΝΔ.
Ο κ. Γεωργιάδης πέρασε από το μοναδικό δευτεροβάθμιο δημόσιο νοσοκομείο της Μαγνησίας όπως περνά ένας τουρίστας από αξιοθέατο, όχι ένας Υπουργός από μία κρίσιμη υγειονομική δομή.
Έριξε μια ματιά, έβγαλε τη φωτογραφία του και έφυγε, αφήνοντας πίσω του τα ίδια προβλήματα που βρήκε.
Την ώρα που το Αχιλλοπούλειο «παλεύει» καθημερινά με την υποστελέχωση και την εργασία του υπάρχοντος προσωπικού στα όρια της εξάντλησης, ο Υπουργός Υγείας δεν βρήκε να πει ούτε μία ξεκάθαρη δέσμευση.
Ούτε για την πρόσληψη νοσηλευτών, ούτε για την κάλυψη κενών ιατρών, ούτε καν για το αυτονόητο αίτημα δημιουργίας Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος, που αποτελεί πάγιο ζητούμενο για την τοπική κοινωνία.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αναγάγει την αδράνεια σε πολιτική, και τη φωτογραφία σε υποκατάστατο έργου.
Οι πολίτες της Μαγνησίας όμως χρειάζονται γιατρούς, νοσηλευτές, υποδομές και πολιτική βούληση.
Η δημόσια υγεία δεν είναι υπόσχεση «προς εξέταση». Είναι δικαίωμα.
Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να παρατηρεί από απόσταση και να αρχίσει να απαντά στην κοινωνία με πράξεις.
