Δίδεται στην κυκλοφορία ένα μικρό κομμάτι του έργου της Καραμπατζάκη που μετατρέπεται σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας. Αμέσως έχουν ξεκινήσει επικρίσεις για το γεγονός ότι στο εν λόγω σημείο ποδήλατα και αυτοκίνητα θα κινούνται μαζί, άρα και η συζήτηση για το εάν υπάρχει ζήτημα επικινδυνότητα και εάν είναι λάθος ο σχεδιασμός. Συγκοινωνιολόγοι δεν είμαστε… ελπίζουμε ωστόσο ότι διαθέτουμε κοινή λογική… Ο δρόμος όπως δείχνει η φωτογραφία είχε συγκεκριμένα όρια πλάτους, τα οποία μάλιστα διαφέρουν και κατά μήκος της Καραμπατζάκη και με την Ζάχου απέναντι. Αυτό σημαίνει ότι δεν χωρά στο συγκεκριμένο σημείο δρόμος και ποδηλατόδρομος ο ένας δίπλα στον άλλο, εκτός και εάν τα πεζοδρόμια γινόταν 50 cm ένθεν και ένθεν. Έτσι όμως χωρίς δένδρα και παγκάκια, δεν θα ήταν δρόμος ήπιας κυκλοφορίας όπως φιλοδοξεί να γίνει η Καραμπατζάκη και η Ζάχου. Το όριο ταχύτητας των 30 χλμ προφανώς καθιστά απαγορευτική την μετατροπή τους σε δρόμους ταχείας διαμπερούς κίνησης, ωστόσο το έργο θα πρέπει να κριθεί στο σύνολό του με την ολοκλήρωσή του. Βεβαίως οι ειδικοί είναι αυτοί που κυρίως έχουν τον λόγο, ώστε, πιθανές αστοχίες ή ελλείψεις της υπάρχουσες μελέτης να επισημανθούν, προκειμένου να διασφαλιστεί απόλυτα και η ασφάλεια των ποδηλατών και η χρήση των παρόχθιων, ως δρόμους ήπιας κυκλοφορίας. άλλωστε υπάρχουν και εμπόδια εντός οδοστρώματος που μπορούν να μπουν για να μην αναπτύσσουν τα ΙΧ ταχύτητα άνω των 30χλμ.
ΥΓ: Προφανώς δεν είναι ίδιες οι συνθήκες… αλλά και στη Σπυρίδη αυτοκίνητα και ποδήλατα μαζί κινούνται τόσα χρόνια στο κέντρο της πόλης.
