Σύμφωνα με έρευνα των πανεπιστημίων του Κάρντιφ & Σαουθάμπτον
Εννέα στους δέκα υπαλλήλους που έχουν εργαστεί στο σπίτι κατά τη διάρκεια του κλειδώματος θα ήθελαν να συνεχίσουν να το κάνουν με κάποια ιδιότητα, σύμφωνα με έρευνα.
Η έκθεση, από ακαδημαϊκούς στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ και το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, παρουσιάζει την πρώτη ανάλυση των δεδομένων της έρευνας των εργαζομένων που εστιάζουν στην εργασία στο σπίτι, η οποία συγκεντρώθηκε για τη Μελέτη Κατανόηση της Κοινωνίας Covid-19 .
Η εργασία στο σπίτι έχει εκτοξευθεί από την αρχή του κλειδώματος – από 6% των εργαζομένων πριν από την πανδημία σε 43% τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης την παραγωγικότητα μεταξύ των περισσότερων όσων εργάζονται από το σπίτι κατά τη διάρκεια του κλειδώματος παρέμεινε σταθερή ή ακόμη βελτιωμένη, σε σύγκριση με έξι μήνες πριν.
Ο καθηγητής Alan Felstead, με έδρα το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ και το Ινστιτούτο Κοινωνικών και Οικονομικών Ερευνών, Δεδομένων & Μεθόδων της Ουαλίας (WISERD), δήλωσε: «Για πολλά χρόνια, η εργασία στο σπίτι αυξάνεται αργά, αλλά από την έναρξη της πανδημίας, είναι πλέον συνηθισμένο . Η ανάλυσή μας υποδηλώνει ότι θα υπάρξει μια σημαντική αλλαγή από τον παραδοσιακό χώρο εργασίας, ακόμη και όταν η κοινωνική απόσταση δεν είναι πλέον απαραίτητη. “
Τα ευρήματα για την έκθεση βασίζονται σε τρεις διαδικτυακές έρευνες των εργαζομένων που πραγματοποιήθηκαν στα τέλη Απριλίου, Μαΐου και Ιουνίου 2020. Κάθε έρευνα ρώτησε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα 6.000-7.000 εργαζομένων που είχαν εργαστεί τουλάχιστον μία ώρα την εβδομάδα πριν από τη συνέντευξη και παρείχαν πληροφορίες για το πού δούλεψαν και στις δύο πλευρές του κλειδώματος.
Τα αποτελέσματα της έρευνας του Ιουνίου 2020 δείχνουν ότι το 88% των εργαζομένων που εργάστηκαν στο σπίτι κατά τη διάρκεια του κλειδώματος θα ήθελαν να συνεχίσουν να εργάζονται στο σπίτι με κάποια ιδιότητα, με περίπου έναν στους δύο (47%) υπαλλήλους να θέλουν να εργάζονται συχνά στο σπίτι ή σε όλους χρόνος.
Τα δύο πέμπτα (41%) των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι μπόρεσαν να κάνουν όση δουλειά ενώ εργαζόταν στο σπίτι τον Ιούνιο του 2020 σε σύγκριση με έξι μήνες νωρίτερα όταν οι περισσότεροι, αλλά όχι όλοι, εργάζονταν έξω από το σπίτι. Περισσότερο από το ένα τέταρτο (29%) δήλωσε ότι έκανε περισσότερα στο σπίτι, ενώ το 30% είπε ότι η παραγωγικότητά τους είχε μειωθεί.
Ο αντίκτυπος στην παραγωγικότητα ποικίλλει ανάλογα με τη συχνότητα που οι εργαζόμενοι χρησιμοποίησαν το σπίτι ως τόπο εργασίας τους. Όσοι χρησιμοποιούσαν το σπίτι μερικές φορές ή συχνά ανέφεραν μείωση της παραγωγικότητάς τους όταν το έκαναν, ενώ οι εργαζόμενοι που έκαναν όλη την αμειβόμενη εργασία τους στο σπίτι ανέφεραν αύξηση της παραγωγικότητας. Από τους υπαλλήλους που ανέφεραν ότι η παραγωγικότητά τους είχε μειωθεί, τρεις στους δέκα από αυτούς (29%) δήλωσαν ότι είχαν λιγότερη δουλειά και περίπου ένα παρόμοιο ποσοστό (27%) δήλωσαν ότι η παραγωγή τους ανά ώρα περιορίστηκε από την ανάγκη να να παρέχουν φροντίδα στα μέλη της οικογένειας ή / και στο σπίτι να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους.
Τα δεδομένα της έρευνας δείχνουν επίσης ότι η εργασία στο σπίτι στο μέλλον είναι πιθανό να ενισχύσει παρά να μειώσει την παραγωγικότητα. Οι εργαζόμενοι που ένιωθαν πιο παραγωγικοί ενώ εργάζονταν στο σπίτι σε κλειδαριά ήταν από τους πιο πρόθυμους να εργαστούν στο σπίτι όταν δεν ισχύουν πλέον κανόνες κοινωνικής απόστασης. Αυτό το «αποτέλεσμα επιλογής» είναι πιθανό να είναι επωφελές για τους εργοδότες που επιθυμούν να ανακάμψουν έντονα από τον αντίκτυπο του Covid-19.
Ο καθηγητής Felstead πρόσθεσε: «Αυτό που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι πολλοί από αυτούς που έχουν εργαστεί στο σπίτι κατά τη διάρκεια του κλειδώματος θα ήθελαν να συνεχίσουν να εργάζονται με αυτόν τον τρόπο, ακόμη και όταν οι κανόνες κοινωνικής απόστασης δεν το απαιτούν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι από τους πιο παραγωγικούς, οπότε η αποτροπή τους να επιλέξουν πώς θα εργαστούν στο μέλλον δεν έχει νόημα. Η ευελιξία των εργαζομένων στο πού εργάζονται θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά επωφελής για τις εταιρείες καθώς προσπαθούν να ανακάμψουν από τον αντίκτυπο του Covid-19 ».
Ο Δρ Darja Reuschke, του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, ο οποίος συνέγραψε την έκθεση, δήλωσε: . Ωστόσο, αυτό παρέχει επίσης την ευκαιρία να επανεξετάσουμε ριζικά τα κέντρα της πόλης μας ως χώρους πολλαπλών χρήσεων που φιλοξενούν διαφορετικά είδη οικονομικών χρήσεων και δεν είναι χτισμένα γύρω από γρήγορους δρόμους που συνδέουν χώρους εργασίας με κατοικίες.
