Το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που ξεκινά στις αρχές της νεότερης εποχής και επικρατεί πλέον σε όλον τον κόσμο βασίζεται σε μια απλή ιδέα: συσσώρευση. Σε αντίθεση με ότι κυριαρχούσε σε παλαιότερες εποχές, το ιδεώδες του καπιταλισμού απαιτεί την επανεπένδυση του πλεονάσματος της παραγωγικής δραστηριότητας με σκοπό ένα ακόμη μεγαλύτερο πλεόνασμα στο μέλλον. Για να γίνει αυτό οι άνθρωποι πρέπει να είναι ταυτόχρονα εγκρατείς και συμφεροντολόγοι. Πρέπει να στερούνται από την υπερβολική κατανάλωση και να αποταμιεύουν ώστε να μπορούν να παράγουν περισσότερα και να καταναλώσουν περισσότερα στο μέλλον. Εκεί είναι η βάση της αέναης οικονομικής ανάπτυξης.
Να θυμηθούμε τις σχολικές εκθέσεις για τα καλά της αποταμίευσης κάθε 31 Οκτωβρίου; Να δούμε την περιγραφή της συμπεριφοράς των πλούσιων αστών στα διηγήματα του Ντίκενς και του Μπαλζάκ; Ο εγκρατής –για να μη πω ο τσιγκούνης- είναι ο ιδεότυπος του επιχειρηματία. Αυτό δεν ανέδειξαν και οι κοινωνιολογικές αναλύσεις του Βέμπερ και του Σόμπαρτ; Η σπατάλη και η καλοπέραση είναι κατάλοιπα προηγούμενων εποχών, όπου ο πλούτος έπρεπε να επιδεικνύεται και όχι να συσσωρεύεται στους τραπεζικούς λογαριασμούς. Ακόμα και σήμερα, οι νεόπλουτοι κυρίως επιδεικνύονται.
Σύμφωνα με την ισχύουσα φορολογική νομοθεσία της χώρας μας, κάθε φορολογούμενος οφείλει να καταναλώνει το ένα τρίτο του εισοδήματος του αλλιώς θα πληρώσει πρόστιμο 22% επί του ποσού που υπολείπεται. Αν δηλαδή βγάζεις 30 χιλιάδες οφείλεις να ξοδέψεις με αποδείξεις τις 10. Αν «κατάφερες» να ξοδέψεις μόνο τις 8, τότε για τις υπόλοιπες δύο θα πληρώσεις στην εφορία το 22%, ήτοι €440. Δεν έχει σημασία που είσαι εγκρατής ή που θέλεις να αποταμιεύεις για το μέλλον, με όλα όσα ακούγονται για τις συντάξεις και το δημογραφικό πρόβλημα. Δεν έχει σημασία που έχεις δανειακές υποχρεώσεις και ρυθμισμένες οφειλές. Δεν έχει σημασία που κλείστηκες σπίτι σου 3 μήνες λόγω κορωνοιού και δεν μπορούσες να ψωνίσεις παρά μόνον τρόφιμα και φάρμακα. Που δεν μπορούσες να ταξιδέψεις, να πιείς, να διασκεδάσεις. Αφού δεν κατανάλωσες επαρκώς, θα πληρώσεις.
Καλά και οι θεμελιώδεις αρχές του καπιταλισμού που λέγαμε παραπάνω; Φαίνεται πως στο Υπουργείο Οικονομικών δεν τις πολυπιστεύουν. Εξάλλου και οι τράπεζες το ίδιο κάνουν. Δεν τα θέλουν τα λεφτά μας, γι’ αυτό προσφέρουν 0,1% επιτόκιο καταθέσεων. Τι πρόβλημα να έχουν άλλωστε; Αν πέσουν έξω ή ξεμείνουν από ρευστό θα τις ανακεφαλαιοποιήσουμε εμείς οι φορολογούμενοι και για τέταρτη και για πέμπτη φορά. Αν η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να δυναμιτίσει τα θεμέλια του συστήματος, ας εναρμονίσει τουλάχιστον και την εκπαιδευτική της πολιτική. Να καταργήσει την ημέρα της αποταμίευσης και να καθιερώσει την ημέρα της κατανάλωσης. Και οι μαθητές να γράφουν εκθέσεις για τον Γαργαντούα ή το Μεγάλο Γκάτσμπυ. Μόνο να είναι μακριά από την ημέρα του περιβάλλοντος. Μη μπερδεύονται.
Πηγή: ΝΕΑ
