Και εν μέσω κορωνοϊού και όχι εξαιτίας του, έφυγε από τη ζωή ο ποιητής, συγγραφέας, αρθρογράφος, αντιστασιακός, ακτιβιστής και πολιτικός της αριστεράς, Περικλής Κοροβέσης. Με περγαμηνές, όπως θέατρο με τον Δ.Ροντήρη, Σημειολογία με τον Roland Barthes και με μαθήματα στο Παρίσι, από τον P. Vidal Naquet, τον Marcel Detienne και τον Κορνήλιο Καστοριάδη είναι μερικά από τα κομμάτια του παζλ της προσωπικότητάς του.
Είναι ο άνθρωπος, που με το βιβλίο του “Ανθρωποφύλακες” (1969), γνωστοποίησε σε όλον τον κόσμο, τα βασανιστήρια της Χούντας των Συνταγματαρχών, στην Ελλάδα και στον ίδιο. Μια περιγραφή βασανιστική, μα τόσο απλή, έχοντας ως επίκεντρο τον ανθρώπινο λόγο, ο οποίος μαζί με το σώμα βασανίζεται με ρόπαλο, με μαγκιά, με σχοινιά, με νταηλίκι, με βρισιές ατόμων, που διακατέχονται από χωροφυλακίστικο πνεύμα, με μιαρές, μεσαιωνικές, σκοταδιστικές αντιλήψεις και ιδέες. Εξάλλου, ο σαδισμός είναι βασικό στοιχείο του ολοκληρωτισμού και η κακουργία συνάδει με το έγκλημα του μιλιταρισμού.
“Το να ακούς ανθρώπους να μιλάνε, είναι μια ελπίδα”
“Δεν ξέρω αν είμαι αριστερός ή αναρχικός, αυτό που θέλω είναι να μην πεθάνω μαλάκας”.
Αυτό που ήθελες, το πέτυχες….έφυγες άψογος και κύριος….
Καλό ταξίδι…εκεί, είσαι λεύτερος, χωρίς ανθρωπο(φάγους)φύλακες…
Πηγη: aretha Kallas, fB 11/04/2020……
