Αν κάτι χαρακτήριζε ‒σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό‒ τις δημοτικές αρχές της μεταπολιτευτικής περιόδου μέχρι το 2014, ήταν ότι διεκδικούσαν ‒και εν πολλοίς επιτύγχαναν‒ να έχουν βαρύνοντα, ή και καθοριστικό, ρόλο σε όλα τα μείζονα θέματα της πόλης, δηλαδή ακόμη και σε αυτά που δεν περιλαμβάνονταν στις τυπικές αρμοδιότητες των δήμων. Καρπός αυτής της αντίληψης και της σθεναρής διεκδίκησης ήταν ότι ο Βόλος είχε καταφέρει να διατηρεί ζηλευτή θέση μεταξύ των πόλεων της ελληνικής περιφέρειας ‒ και αυτό, παρά τις καμπές, ακόμη και τα πισωγυρίσματα που χαρακτήρισαν την τοπική οικονομία σε διάφορες φάσεις της μεταπολιτευτικής περιόδου. Η πραγματικότητα αυτή καταγράφεται και σε επιστημονική έρευνα της Ευαγγελίας Ψαθά (Εύα Ψαθά), στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής που εκπόνησε στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Ιανουάριος 2014), με τίτλο «Συγκριτική αξιολόγηση της ποιότητας ζωής στις ελληνικές πόλεις μεσαίου μεγέθους». Η έρευνα αυτή τεκμηριώνει ότι ο Βόλος καταλάμβανε, τότε, την πρώτη θέση στην «Ποιότητα Αστικής Ζωής» (ΠAZ) μεταξύ επτά πόλεων μεσαίου μεγέθους της χώρας που αξιολογήθηκαν (Βόλος, Πάτρα, Ηράκλειο, Λάρισα, Ιωάννινα, Καβάλα και Καλαμάτα). Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε από τη συγκριτική εξέταση δέκα τομέων που προσδιορίζουν την ΠΑΖ, με υπολογισμό πενήντα δεικτών ‒ οι τομείς αυτοί είναι το οικονομικό περιβάλλον, το κοινωνικό περιβάλλον, το φυσικό περιβάλλον, οι χώροι πρασίνου, το δομημένο περιβάλλον και η στέγαση, ο πολιτισμός και ο ελεύθερος χρόνος, οι τεχνικές και κοινωνικές υποδομές, οι συνθήκες κυκλοφορίας, το εκπαιδευτικό περιβάλλον και οι υπηρεσίες υγείας.Τα δέκα τελευταία χρόνια, η δημοτική αρχή έχει απεμπολήσει αυτόν τον επιτελικό, συντονιστικό και διεκδικητικό ρόλο και έχει επιφυλάξει για τον εαυτό της ρόλο ανεύθυνου ‒γραφικού, κατά κανόνα‒ σχολιαστή, ή αδιάφορου παρατηρητή. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τον κατακερματισμό, την ασαφή κατανομή και την επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ των βασικών φορέων της δημόσιας διοίκησης, έχει ως συνέπειαι να διαχέεται η ευθύνη και ο Βόλος να θυμίζει ακυβέρνητη πολιτεία. Η ντροπιαστική εικόνα των τελευταίων ημερών είναι ένα από τα πάμπολλα παραδείγματα αυτής της δεκαετίας, που αποδεικνύουν ότι η πόλη πορεύεται χωρίς δημοτική ηγεσία με συνείδηση του ρόλου και της ευθύνης της, η οποία να ενώνει την πόλη και να προηγείται, να διεκδικεί και να καθοδηγεί τις αναγκαίες παρεμβάσεις.
