Διαβάζοντας κανείς την ανακοίνωση της Διοίκησης των Νοσοκομειακών γιατρών η οποία στρέφεται εναντίον του πρώην Προέδρου της κ.Χαυτούρα, αντιλαμβάνεται πως περιγράφεται το λαϊκίστικο προφίλ μιας συνδικαλιστικής φιγούρας που βλέπουμε συχνά στη τοπική τηλεόραση να ορρύεται, που απόλεσε όμως δικαίως την εμπιστοσύνη των συναδέλφων του στις εκλογές. Η ανακοίνωση:
«Μετά τα πρόσφατα δημοσιεύματα που αφορούν σε αβάσιμα σχόλια, κρίνεται αναγκαίο να αποκατασταθεί τόσο η αλήθεια, όσο και η επαφή με την κοινή λογική.
Πρώτα από όλα, εξ όσων γνωρίζουμε, το προηγούμενο προεδρείο του συλλόγου Νοσοκομειακών ιατρών και ιατρών κέντρων υγείας Μαγνησίας δεν είχε αποστείλει ή κοινοποιήσει τα τελευταία δύο και πλέον έτη της θητείας του ούτε ένα έγγραφο προς τη Διοίκηση του Νοσοκομείου Βόλου ή προς το Υπουργείο Υγείας ζητώντας την πρόσληψη έστω και μίας νοσηλεύτριας, έστω και ενός ιατρού. Εξ όσων γνωρίζουμε, ο προηγούμενος πρόεδρος δεν έχει διαθέσει ούτε μία ώρα συνολικά από τον πολύτιμο χρόνο του για να παραστεί στο διοικητικό συμβούλιο, τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια ώστε να ενημερώσει, να διεκδικήσει και να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων υποστελέχωσης των τμημάτων. Αντίθετα είναι γνωστές σε όλους μας οι αναρίθμητες παρουσίες της προηγούμενης ηγεσίας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Σε αντίθεση με άλλους, εμείς δεν επιδιώκουμε την προσωπική μας προβολή. Δεν ζητήσαμε, ούτε και ζητάμε από κανένα κόμμα να μας κάνει υποψήφιους ή να μας στηρίξει πολιτικά. Δεν έχουμε λοιπόν καμία ακάλυπτη πολιτική επιταγή να υπηρετήσουμε. Τα τελευταία τρία χρόνια σχεδόν, που άλλοι αρέσκονταν απλά να είναι στα ΜΜΕ, καταφέραμε με συνεχή παρουσία και διεκδίκηση τη βελτίωση των συνθηκών στο Νοσοκομείο του Βόλου. Για την αποκατάσταση της αλήθειας να θυμίσουμε ότι το αντίστοιχο διάστημα που είμαστε στο ΔΣ του νοσοκομείου και στο προεδρείο της ΕΙΝΚΥΜ, έχουν προσληφθεί 27, ενώ έχουν αποχωρήσει 11 συνάδελφοι ιατροί. Τους προσεχείς μήνες θα φύγουν 3 συνάδελφοι, ενώ τη στιγμή που μιλάμε είναι ήδη σε διαδικασία κρίσης και/ ή τοποθέτησης άλλες 10 -15 μόνιμες θέσεις ιατρών. Δεν σταματάμε όμως εδώ, συνεχίζουμε ενεργά να διεκδικούμε, όπως άλλωστε όλοι ξέρετε.
Το δικαίωμα της απόφασης για συμμετοχή ή όχι στις απεργίες είναι ιερό για κάθε εργαζόμενο. Όμως ο σκοπός της απεργίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η ταλαιπωρία των ευαίσθητων ομάδων ασθενών και των συμπολιτών μας. Φαίνεται πως ούτε και αυτό είναι κατανοητό και αποδεκτό από κάποιους.
Ας επαναφέρουμε όμως τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Δεν είναι λογικό να λένε κάποιοι ότι αποκρύπτουμε την πανελλαδική απεργία και άρα οδηγούμε στη μη συμμετοχή των άλλων. Πολύ περισσότερο δε, όταν μέχρι και την προηγούμενη μέρα δόθηκαν συνεντεύξεις στα τοπικά τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες γνωστοποιώντας τα αιτήματα μας. Είπαμε όμως, ο δικός μας σκοπός δεν είναι ούτε η αυτοπροβολή, ούτε η χρήση της λασπολογίας, ούτε η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Επιθυμούμε την ενημέρωση των συμπολιτών μας, όχι την ταλαιπωρία τους. Η παλαιοκομματική αντίληψη, να ταλαιπωρηθούν οι άλλοι για να κατανοήσουν τα προβλήματα μας, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να μας βρίσκει όλους αντίθετους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα προηγούμενα 2 και πλέον έτη, οι νοσοκομειακοί ιατροί που συμμετείχαν σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση, δεν ξεπερνούσαν σε αριθμό τα δάκτυλα ενός χεριού, μαζί με τον πρώην πρόεδρο. Εμείς συμφωνούμε και δεν ισχυριζόμαστε ότι ο νυν πρόεδρος εμπνέει στον ίδιο βαθμό με τον πρώην, όμως είναι προφανής η απαξίωση του μέτρου των απεργιακών κινητοποιήσεων ανεξάρτητα από τη βούληση του εκάστοτε προέδρου, κρίνοντας τουλάχιστον εκ του αποτελέσματος. Εκτός και αν κάποιος υπονοεί ότι και πριν τη δική μας συμμετοχή στα κοινά, πάλι εμείς εμποδίζαμε οποιονδήποτε να απεργήσει. Η επίκληση της κοινής λογικής θεωρείται πια επιβεβλημένη…
Αναρωτιέται κανείς με θλίψη, πως είναι δυνατόν κάποιοι να μην μπορούν ακόμη να κατανοήσουν τη δύναμη της συνεργασίας. Αναρωτιέται κανείς με θλίψη πως κάποιοι ακόμη και τώρα δεν καταλαβαίνουν ότι η τακτική της λασπολογίας τους έβαλε στο περιθώριο. Αναρωτιέται κανείς, αν είναι δυνατόν κάποιοι εξ αυτών των ελαχίστων που μας κουνούν το δάκτυλο για τη μη συμμετοχή μας στην απεργία, πως οι ίδιοι τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια δεν συμμετείχαν ούτε σε μία απεργία! Αν αυτό δε λέγεται υποκρισία, τότε πως λέγεται.
Όταν κάποιοι κατά την προσφιλή τους τακτική ήταν κατά αποκλειστικότητα στα κανάλια, δήθεν υπερασπιζόμενοι τους συμβασιούχους συναδέλφους, εμείς προσπαθούσαμε πυρετωδώς να βρούμε λύση. Όταν κάποιος ως σύγχρονος μάντης κακών, ως σημερινός Κάλχας κατηγορούσε το νυν προεδρείο από το οποίο έχασε με εκκωφαντική διαφορά στις πρόσφατες δημοκρατικές εκλογές, εμείς με αδιάκοπη προσπάθεια και συνεργασία, αλλά και διεκδίκηση στη Διοίκηση, την ΥΠΕ και το Υπουργείο προσπαθούσαμε να καταφέρουμε αν όχι την ανανέωση, τουλάχιστον την επαναπροκήρυξη των θέσεων των συμβασιούχων συναδέλφων. Σχετικά έγγραφα έχουν κοινοποιηθεί σε όλα τα τοπικά ΜΜΕ. Τελικά καταφέραμε να αποσπάσουμε τη δέσμευση της διοίκησης ότι θα καταβληθεί η μέγιστη προσπάθεια να επανακροκηρυχθούν όλες εκείνες οι θέσεις που δεν θα πληρωθούν από μόνιμο προσωπικό. Βέβαια εμείς ενδιαφερόμαστε για την κάλυψη του Νοσοκομείου και όχι για την δική μας αποκατάσταση ή για την αποκατάσταση των φίλων μας ή αυτών που μας βολεύει.
Εντύπωση προκαλεί ότι κάποιοι δείχνουν όψιμο ενδιαφέρον και αδικαιολόγητα μεγάλη ανησυχία για την κάλυψη κάποιων από τις μόνιμες θέσεις. Αντιθέτως, εμείς χαρήκαμε μόλις ανακοινώθηκαν οι πίνακες με τα αυξημένα προσόντα των συναδέλφων που διεκδικούν τις θέσεις. Βέβαια εμάς μας ενδιαφέρει η βελτίωση του Νοσοκομείου. Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από τους συναδέλφους που έχουν εξαιρετικά βιογραφικά και πρόκειται, καλώς εχόντων των πραγμάτων να αποτελέσουν εξαιρετική προσθήκη στη φαρέτρα του Νοσοκομείου. Βέβαια ο δικός μας στόχος είναι η συνεχής βελτίωση των παροχών υγείας και κανένας άλλος. Είμαστε στην πρώτη γραμμή προσφοράς και χαιρόμαστε, δεν δυσανασχετούμε όταν σε αυτόν τον αγώνα θα συμμετέχουν και άλλοι συνάδελφοι με αυξημένα προσόντα.
Όταν κάποιοι έβγαιναν στα ΜΜΕ, θέτοντας καταληκτικές ημερομηνίες καταστροφής, που κατά τα λεγόμενα τους θα έκλιναν κλινικές του Νοσοκομείου, (όπως τον Ιούλιο που πέρασε, θυμάστε, που θα έκλινε η Ορθοπεδική κλινική) εμείς προσπαθούσαμε να βρούμε λύσεις. Τελικά οι κλινικές συνέχισαν να λειτουργούν με ασφάλεια, φυσικά συνεχίζουμε να προσπαθούμε και να βελτιώνουμε τις συνθήκες στο Νοσοκομείο.
Οι πικραμένοι παλαιοκομματικοί συνδικαλιστές πρέπει κάποτε να κατανοήσουν ότι οι διεκδικήσεις δεν γίνονται αποκλειστικά στα ΜΜΕ. Πρώτα πρέπει κάποιος να στρωθεί στη δουλειά προσπαθώντας να βρει λύσεις, πρέπει να διεκδικήσει αληθινά, όχι στα κανάλια. Φυσικά μετά μπορεί να ακολουθεί και η δημοσιοποίηση. Δεν μπορεί όμως να περιμένουν κάποιοι ότι με τη λασπολογία και την παραποίηση της αλήθειας θα προχωρήσουν σε αυτή τη χώρα. Η συνεχής αναζήτηση της δημοσιότητας κρούοντας ανοικτές θύρες και λασπολογώντας, με μοναδικό σκοπό την προσωπική προβολή δεν έχει θέση στο μέλλον της δημόσιας υγείας.
Πως είναι δυνατόν κάποιοι να μην έχουν εμφανισθεί ούτε μία φορά σε γενική ή έκτακτη συνέλευση τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο και ταυτόχρονα να εγκαλούν τους άλλους ότι δήθεν δεν συγκαλούν συνελεύσεις του συμβουλίου. Αν αυτό δε λέγεται θράσος, πως λέγεται;
Είναι πραγματικά θλιβερό να συναντά κανείς ανθρώπους, οι οποίοι αν και δεν είναι πολύ μεγάλοι σε ηλικία, υπηρετούν με τόσο σθένος αναχρονιστικές και παλαιοκομματικές τακτικές. Τα παιχνίδια στις πλάτες των ασθενών πρέπει κάποτε να τελειώσουν. Φτάνει η ανοχή στους υποκριτές. Φτάνει η εξυπηρέτηση μικροπολιτικών και ιδίων συμφερόντων. Δεν μπορεί να συνεχίζουν να μας κουνούν το δάχτυλο εκείνοι που από θέσεις ευθύνης δεν προστάτευσαν τη δημόσια υγεία. Η κοινωνία θα τους αφήσει στο περιθώριο, έτσι μόνο θα μπορέσει επιτέλους να ορθοποδήσει η χώρα.
Η δημόσια υγεία έχει ανάγκη από τους ανθρώπους εκείνους που μπορούν να συνεργαστούν. Η δημόσια υγεία έχει ανάγκη από τους ανθρώπους εκείνους που εργάζονται χωρίς ιδιοτέλεια. Ο τόπος έχει ανάγκη από ανθρώπους που έχουν όραμα και παλεύουν για την υλοποίηση του.
Σε αντίθεση με άλλους, αρνούμαστε να λασπολογήσουμε για να φανούμε εμείς καλοί. Δεν προσπαθούμε να κάνουμε τη νύχτα μέρα για να καπηλευτούμε τη προσπάθεια που γίνεται. Το Νοσοκομείο του Βόλου προχωράει μπροστά και αυτό φυσικά και θα ενοχλεί κάποιους. Είμαστε εδώ και δεν δειλιάζουμε απέναντι σε κανένα. Αποκλειστικός σκοπός μας είναι η βελτίωση των συνθηκών υγείας στη Μαγνησία.»