Τελευταία ημέρα η Τρίτη για την Έκθεση Φωτογραφίας «ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – ΣΑΒΒΑΤΟ – ΚΥΡΙΑΚΗ» στο Κέντρο Τέχνης «Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο» των Alberto Modiano, Berge Arabian Emine Ülkerim, Migirdic Arzivyan και Νικολάου Μαγγίνα.
Ένας Έλληνας, ένας Εβραίος, δύο Αρμένιοι και μια Τούρκισσα μουσουλμάνα, παρουσίασαν για σαράντα μέρες στην πόλη μας φωτογραφίες τους, με θέματα θρησκευτικά.
Πέντε φωτογράφοι από διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις, προσπάθησαν να εμπνεύσουν με τα έργα τους τον σεβασμό στην ετερότητα και την σημασία της αλληλοκατανόησης.
Την Έκθεση, που εγκαινιάστηκε την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2019, συνδιοργάνωσαν με τη «Μαγνήτων Κιβωτό», το Περιοδικό WISH, η Περιφέρεια Θεσσαλίας, το Ορθόδοξο Δίκτυο Ενημέρωσης ΟΔΕ, με την ευγενική υποστήριξη της Διεύθυνσης Πολιτισμού του Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π. – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. του Δήμου Βόλου.
Η αρχική διάρκεια της Έκθεσης, είχε οριστεί έως την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020. Η μεγάλη προσέλευση κοινού καθόλη τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, καθώς και δυνατότητα να την επισκεφθούν οι μαθητές, ανάγκασαν τους διοργανωτές να την παρατείνουν για ένα ακόμη δεκαήμερο, μέχρι σήμερα Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2020.
Η προσέλευση συνεχίστηκε και το περασμένο δεκαήμερο, κυρίως από οργανωμένες επισκέψεις Σχολείων, αλλά και από μεμονωμένους επισκέπτες.
Το ευαισθητοποιημένο κοινό της πόλης μας, είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί μια μεγάλη Έκθεση φωτογραφίας για τον αλληλοσεβασμό στη διαφορετικότητα, που είχε ήδη παρουσιαστεί στην Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα και τον περασμένο Οκτώβριο στην Αίθουσα Τέχνης της Φιλόπτωχου Αδελφότητος στην Θεσσαλονίκη, όπου τα εγκαίνια έγιναν παρουσία της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.
Η έκθεση είναι αποτέλεσμα συνεργασίας πέντε φωτογράφων διαφορετικής θρησκευτικής πίστης από την Κωνσταντινούπολη, και μεταφέρουν τις μοναδικές εικόνες τις οποίες «αιχμαλώτισαν» με τον φακό τους από την λατρευτική ζωή των κοινοτήτων τους. Ο Αλμπέρτο Μοδιάνο (Alberto Modiano), ο Μπέργκε Αραμπιάν, η Εμινέ Ουλκερίμ , ο Μιγκιρντίτς Αρζιμπιάν και ο Νικόλαος Μαγγίνας, αν και ανήκουν σε διαφορετικές θρησκευτικές κοινότητες (Εβραϊκή, Αρμένικη Χριστιανική, Τουρκική Μουσουλμανική, Ρωμαίικη-Ορθόδοξη Χριστιανική), συνέπραξαν για την πραγματοποίηση αυτής της έκθεσης, σεβόμενος ο ένας την παράδοση του άλλου.
Είναι η πρώτη φορά που πέντε φωτογράφοι, διαφορετικής θρησκευτικής πίστης και πολιτιστικής παράδοσης, που όλοι όμως ζούνε στην ίδια μεγάλη και ιστορική Πόλη, συναντήθηκαν, ένωσαν την τέχνη τους, διασταύρωσαν τους πολιτισμούς τους και στέλνουν ένα κοινό μήνυμα.
Συμπράττουν για το μήνυμα της ειρηνικής συνύπαρξης, του σεβασμού και της αγάπης για τον συνάνθρωπο που διαφέρει, για τον κάθε άνθρωπο. Και το μήνυμα αυτό συμπυκνώνεται στις τρεις λέξεις: «Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή».
Είναι οι τρεις ιερές ημέρες των τριών Αβραμιαίων μονοθεϊστικών Θρησκειών. Η Παρασκευή για το Ισλάμ, το Σάββατο για τον Ιουδαϊσμό και η Κυριακή για τον Χριστιανισμό. Ημέρες προσευχής, έκφρασης σεβασμού και αγάπης προς τον Θεό Δημιουργό. Έκφρασης σεβασμού και αγάπης όμως και για το δημιούργημά του, τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο.
Πιστεύουμε πως το διαχρονικά επίκαιρο μήνυμα αποκτά σήμερα, σε μια εποχή πολλών δυσκολιών, ιδιαίτερη αξία και σημασία, για τον λόγο αυτό φιλοξενούμε στην πόλη μας την έκθεση αυτή. Στις έντονες κοινωνικές οξύνσεις, όπως αυτές της εποχής δεν μπορούν δυστυχώς να εξομαλύνουν εφήμερες πολιτικές. Ο πολιτισμός μπορεί, γιατί αποτελεί διαχρονική δικλείδα αποσόβησης κοινωνικών, θρησκευτικών διαχωρισμών, γιατί έχει συνέχεια και συνέπεια, ανάλογη των δημιουργών του
Ο Έλληνας δημοσιογράφος – φωτογράφος Νικόλαος Μαγγίνας, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Κωνσταντινούπολη, που δραστηριοποιείται μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και Αθήνας, ειδικεύεται σε θέματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου (είναι προσωπικός φωτογράφος του Οικουμενικού Πατριάρχη), καθώς και σε θέματα της Ρωμιοσύνης της Πόλεως και της Ομογένειας του εξωτερικού.
Οι φωτογραφίες, αποτυπώνουν με έναν ξεχωριστό τρόπο την σημασία του διαλόγου με το «διαφορετικό». Ενός διαλόγου που ξεκίνησε στην αρχαία γη της Ανατολικής Μεσογείου πριν από εκατοντάδες χρόνια και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση μέχρι και σήμερα. Οι πέντε καλλιτέχνες επισημαίνουν και προβάλλουν την αξία της συνεργασίας και την σημασία της αλληλοκατανόησης προς κάθε κατεύθυνση και προς κάθε άνθρωπο καλής θέλησης. Δεν χρησιμοποιούν τον λόγο, αλλά την δύναμη της πραγματικότητας μέσα από την εικόνα. Χρησιμοποιούν την γλώσσα της «ρεπορταζιακής» φωτογραφίας ως το μέσο επικοινωνίας τους.